[περισσότερα εδώ!]
[get it!]
Όπως είπα σε προηγούμενο ποστ, το τελευταίο διάστημα το είχα ρίξει αρκετά στο διάβασμα, μιας και δεν είχα και τπτ άλλο να κάνω. Οπότε σιγά σιγά λέω να παρουσιάσω τα βιβλία που διάβασα, αν όχι όλα έστω μερικά, μέχρι να βαρεθώ.
Το «μετά την αποψίλωση» το πήρα από το βιβλιοπολείο της ΣΕ γυρνώντας από το Ηράκλειο, όπου είχα κατέβει για να δώσω μια πρόοδο (δώθηκε τρελή μάχη για αυτή την άδεια λέμε…).
Είναι από τα βιβλία που έχει βγάλει η ΣΕ σε έκπτωση 50%.
Περιέχει 12 διηγήματα, κάποια γράμματα φαντάρων ή γράμματα σχετικά με φαντάρους, κάμποσες σελίδες με στιχάκια του στρατού, καθώς και ένα μικρό γλωσσάρι.
Προσωπικά το βρήκα πολύ καλό, και θα το συνιστούσα σε κάθε νέουρα. Βέβαια καλύτερα να το διαβάσει μετά από μερικούς μήνες κατ’ εμέ. Διότι, εκτός των άλλων είναι και εμψυχωτικό, με την έννοια πως μπορείς με σιγουριά να πεις πως «ΟΚ, από την 172 σειρά καλύτερα είμαστε τώρα». Και επιπλέον, χρειάζεσαι και κάποιες δικές σου εμπειρίες για να μπορείς να ταυτιστείς με τις ιστορίες στα συγκεκριμένα διηγήματα.
Κάνει και μια προσπάθεια ο συγγραφέας, τόσο στα διηγήματα, όσο και στα γράμματα, να αναδείξει το πώς μπορεί να υπάρξει μια αγωνιστική και συναδελφική στάση κατά τη διάρκεια της θητείας. Και από αυτή την άποψη είναι χρήσιμο. Βέβαια κατά την άποψή μου σε ένα-δυο διηγήματα δεν έχει καταφέρει να το «δέσει» και πολύ καλά αυτό το στοιχείο με το story, οπότε φαίνονται κάπως υπερβολικά «στρατευμένα» (με την πολιτική έννοια 😀 ).
Αλλά στα περισσότερα το δέσιμο είναι μια χαρά, η γλώσσα είναι «λελεδιάρικη», το χιούμορ πανταχού παρόν, οπότε είναι ό,τι πρέπει.
Προσωπικά ξεχώρισα τα διηγήματα «το ματς», «ιστορίες για παλιούς» και «το φάντασμα στα πορτοκάλια».
[
A8lios Weblog 