Για το νέο site του ΚΚΕ

Καταρχάς συμφωνώ με τα σχόλια του rocean, τόσο για το πώς και με τί πρέπει να ανανεώνεται το site, όσο και για τα social networks. Συμφωνώ και επαυξάνω και για ό,τι λέει για multimedia.

Γενικώς μου αρέσει κι εμένα σαν εμφάνιση. Καλά κάνει και δεν έχει flashιες και τέτοια πράγματα. Απλή, κομψή και ουσιαστική. Θα μπορούσε βέβαια να μην είναι τόσο «τετραγωνισμένη», με πιο στρογγυλεμένα άκρα κτλ., όπως είναι και της μοδός, αλλά δε με χαλάει κι έτσι.

Άσε που δείχνει χαρακτήρα και συνέπεια, ξέρετε, δε στρογγυλεύουμε τις θέσεις μας, δε λυγάμε κτλ. 😆

Από εκεί κι έπειτα:

Ημερολόγιο: Καλή ιδέα, αλλά απαιτεί αρκετή ενασχόληση από τον admin, αφού τα events προστίθενται κεντρικά. Αν είναι να είναι άδειο, καλύτερα να βγει. Άλλο σε ένα μπλογκ μιας τοπικής οργάνωσης να υπάρχει ένα ημερολόγιο που να έχει ένα event το μήνα, και άλλο στο κεντρικό site του κόμματος. Εδώ ή μπαίνουν όλα και με ωραίο τρόπο ή τίποτα.

Κεντρική σελίδα: Θα μπορούσαν τα «τελευταία νέα» να ανέβουν λίγο πιο πάνω ώστε να φαίνονται καλύτερα, και από τα 2-3 θέματα που φαίνονται «φάτσα-φόρα» όταν μπαίνεις να υπάρχει μόνο η εικόνα και ο τίτλος, χωρίς δηλαδή το απόσπασμα του άρθρου που φαίνεται τώρα.

Ανακοινώσεις, αρθρα κτλ.: Είναι καλό που υπάρχει σε όλα τα κείμενα η επιλογή στο πλάι για την εμφάνιση του άρθρου σε pdf μορφή, ώστε να είναι και άμεσα εκτυπώσιμα και αξιοποιήσιμα. Το πρόβλημα είναι πως η επιλογή αυτή δε λειτουργεί, πράγμα που πρέπει να διορθωθεί.

Επίσης είδα σε κείμενα στη «θεωρία» πως υπάρχουν μέσα στο κείμενο λινκ στις παραπομπές, όπως και από τις αντίστοιχες παραπομπές στο σημείο του κειμένου που αυτές γίνονται. Καλό κι αυτό.

Βουλή & Ευρωβουλή: Επιτέλους τα βάλαμε καταρχάς! Από εκεί και πέρα, το σημαντικότερο που λείπει νομίζω ότι είναι οι απαντήσεις στις επίκαιρες (και μη) ερωτήσεις, τόσο στη Βουλή όσο και στο Ευρωκοινοβούλιο. Νομίζω ότι είναι απαραίτητο να βλέπεις τί απαντάει κάθε φορά η κυβέρηση ή η Ε.Ε. στις ερωτήσεις. Κατ’ εμέ δε οι απαντήσεις αυτές δεν υπάρχει λόγος να μπαίνουνε ολόκληρες στο site. Φτάνει να υπάρχει το σχετικό λινκ στη σελίδα τηςΒουλής ή της Ευρωβουλής.

Επιπλέον, στο «νομοθετικό έργο», νομίζω πως πρέπει να προστεθούν τόσο οι τοποθετήσεις του κόμματος στη συζήτηση των διαφόρων νομοσχεδίων κτλ., όσο και στις διάφορες διαρκείς επιτροπές της Βουλής.

Καλό θα ήταν επίσης σε αυτές τις «νομοθετικές» τοποθετήσεις, τόσο στην Βουλή όσο και στην Ευρωβουλή, να υπάρχει ένα λινκ στη ψηφοφορία και στο τί ψήφισε ο καθείς.

Τέλος, κάτι που παρατήρησα και στο search, είναι ο τρόπος που σου εμφανίζει τις τοποθετήσεις, αν πατήσεις π.χ. στη «Βουλή»->»Όλες οι επίκαιρες επερωτήσεις». Βγάζει αυτά τα κουτάκια, που δεν είναι ούτε ευανάγνωστα ούτε ιδιαίτερα κομψά. Ο τίτλος της επερώτησης και τα tags από κάτω φτάνουν πιστεύω. Χωρίς κουτάκια εννοείται.

Επικοινωνία: Πολύ σωστά υπάρχει ξεχωριστά και πολύ καλά κάνουμε που δεν έχουμε μόνο mail-fax-tel από την Κ.Ε., αλλά από όλες τις νομαρχιακές οργανώσεις. Χρειάζονται και αυτά. Καλό θα είναι όμως, μιας και μιλάμε για ίντερνετ, να υπάρχουν για επικοινωνία και τα mail από τις νομαρχιακές επιτροπές. Και αν αυτές δεν έχουν, να φτιάξουν…

Σύνδεσμοι: Πρέπει να οργανωθούν καλύτερα. Η κατηγορία «κίνημα» είναι υπερβολικά γενική. Κατ’ εμέ πρέπει να είναι με την ίδια κατηγοριοποίηση που έχουμε επιλέξει και για τα κείμενα, δηλ. «Ε.Τ.», «νεολαία», «γυναίκα» κτλ.

Επίσης μπορούν να εμπλουτιστούν παραπέρα.

Καλό είναι και το ότι σε κάθε κατηγορία κειμένων & ανακοινώσεων (δηλ. στα «Ε.Τ.», «νεολαία» κτλ.) έχουμε βάλει να μπορεί κάποιος να δει και τα αντίστοιχα λινκς. Αν εμπλουτιστούνε κιόλας, εκεί να δεις χαρά!

ΚΟΜΕΠ: Δεν υπάρχουν και πολλά να γράψω. Απλά δεν υπάρχει!

Προσωπικά πιστεύω βέβαια πως η ΚΟΜΕΠ είναι καιρός να αποκτήσει το δικό της site. Αν με αυτή την προοπτική δεν υπάρχει πουθενά στο παρόν site, τότε όχι απλά καλώς, αλλά τρίκαλως!

Αν όμως δεν είναι έτσι, ή μέχρι να φτιαχτεί αυτό, κάπου πρέπει να φαίνεται. Και σίγουρα μέχρι να φτιάξουμε κάτι νέο πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν τα παλιά λινκς σε άρθρα. Εγώ δηλαδή τί να το κάνω τώρα αυτό το ποστ, που το 70% των λινκ δε παίζουν? 😦

Feeds: Άφησα την μεγαλύτερη παράληψη για το τέλος. Τα feeds φυσικά, τί άλλο? Όταν ο βασικός λόγος ύπαρξης του site είναι να βλέπεις τις τοποθετήσεις του ΚΚΕ για τα τρέχοντα γεγονότα, τότε ένα τέτοιο εργααλείο που μπορεί να «ειδοποιεί» πότε αυτές «ανεβαίνουν» δε μπορεί να λείπει. Τέλος!

Αυτά εντόπισα εγώ. Φυσικά το post θα το στείλω και στον κ.κ. webmaster[ A T ]kke.gr. Εσάς πώς σας φάνηκε?

Βιβλίο: Το μάταιο χθες

[get it!]

(Δέστε καταρχάς την «περίληψη» που έχει στο οπισθόφυλλο στο παραπάνω λινκ)

Ωραίο βιβλίο.
Πρώτα απ’ όλα το εκτίμησα για την ξεκάθαρη πολιτική του τοποθέτηση, η οποία είναι από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του. Μιλάει για τα χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο, επικρίνοντας σφόδρα τους ιστορικούς και τους συγγραφείς εκείνους, που αποφεύγουν να μιλήσουν συγκεκριμένα για κτηνωδίες, για το ποιοί ήταν οι θύτες και ποιοί τα θύματα, προκειμένου να οικοδομηθεί μια “εθνική ενότητα”.

Επίσης επικρίνει όλους εκείνους που όταν μιλούν για το καθεστώς του Φράνκο δίνουν βάρος σε δευτερεύοντα χαρακτηριστικά, “στην αλλόκοτη επίσημη γλώσσα, τον κοιλαρά στρατηγίσκο, την παράνοια για τους “εχθρούς της πατρίδος”, τις φροϋδικές υπερβολές του κλήρου, τη χυδαία αισθητική του εθνικού μας καθολικισμού, δημιουργώντας έτσι την εύπεπτη εικόνα μιας “μπανανίας” ”, και με αυτόν τον τρόπο βοηθούν στο να “δημιουργείται μια μνήμη όχι χρησιμότητας, αλλά φετιχισμού. Μια μνήμη όχι γνώσης, αλλά κουτσομπολιού. Μια μνήμη όχι λόγων, έργων και ευθυνών, αλλά ανεκδότων. Σε τελική ανάλυση μια μνήμη μάλλον συναισθηματική, παρά ιδεολογική”.

Πράγμα που βεβαίως είχαμε και έχουμε δει να συμβαίνει και στην Ελλάδα, ειδικά για την περίοδο της χούντας.

Αντίθετα ο συγγραφέας έχει την εξής άποψη: “Όταν όμως μιλάμε στον αναγνώστη για βασανιστήρια, είναι απαραίτητο να κααταφύγουμε στη λεπτομέρεια, να ανάψουμε τους πιο δυνατούς προβολείς και να τον αναγκάσουμε είτε να διαβάσει 15 σελίδες είτε να τις προσπεράσει είτε να κλείσει το βιβλίο. Επειδή, όταν μιλάει κανείς για βασανιστήρια με γενικότητες, είναι σαν να μην λέει τίποτε. (…) Και είναι αδύνατο να ξεμπερδεύουμε με το θέμα χρησιμοποιώντας γενικότητες του τύπου «τα βασανιστήρια ήταν μια συνηθισμένη πρακτική» ή «χιλιάδες άντρες και γυναίκες βασανίστηκαν». Είναι σαν να μην λέμε τίποτα, σαν να χαρίζουμε ατιμωρησία».

Έτσι παραθέτει 2 ανατριχιαστικές «μαρτυρίες» (σε εισαγωγικά γιατί δεν πρόκειται για πραγματικές μαρτυρίες, αλλά για μυθοπλασία του συγγραφέα), με κορυφαία εξ αυτών αυτή ενός αναρχικού, που ανάμεσα στα φοβερά, από άποψη μεθόδων βασανισμού, λέει και αυτό:

ενώ καταλήγει στο εξής ενδιαφέρον σκεπτικό:

Αυτό είναι το ένα στοιχείο του συγκεκριμένου μυθιστορήματος. Το άλλο είναι ότι είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε ο συγγραφέας κατά κάποιον τρόπο να μας περιγράφει τη διαδικασία γραψίματός του.

Την πρώτη έρευνα για τα πρόσωπα, την εποχή, τα γεγονότα, τις διάφορες επιλογές που μπορεί να κάνει, το πώς και με τί κριτήρια πλάθει τον όλο μύθο κτλ.

Και εκεί ο συγκεκριμένος συγγραφέας έχει ενδιαφέρον και είναι πολύ σωστός στις επιλογές του . Για δέστε αυτά και θα καταλάβετε 😉 :

Γενικώς, για να τελειώνω, πολύ καλό!