Σχέσεις εξάρτησης ή σχέσεις αλληλεξάρτησης;

Ένα πολύ καλό άρθρο (κατ’ εμέ, μιας και συμφωνώ μαζί του 😆 ) για τον ιμπεριαλισμό σήμερα και τη θέση της Ελλάδας σε αυτόν έγραψε ο Στέφανος Λουκάς στο Κυριακάτικο Ριζοσπάστη.

Είχαν προηγηθεί τις τελευταίες μέρες και άλλα άρθρα γύρω από το θέμα αυτό στον προσυνεδριακό διάλογο, όπως αυτά ( 1 , 2 , 3 ) και λίγο παλιότερα αυτό.

Ο ενωτικός αριστερός που κρύβω μέσα μου…

Μάλιστα. Γίναμε και «οπαδοί της ενότητας» ξαφνικά. Είδα το μήνυμα που μου άφησε η ΕΛΔ στο τελευταίο ποστ, είδα και κάμποσα ποστ συντρόφων και μετά από λίγη προσπάθεια (μα γιατί δε βάζει κανάνας ένα λίνκ διάολε?) έφτασα σε αυτό το blog, τί blog δηλαδή, ένα feed είναι με έναν αχταρμά από blogs.

Με ενοχλεί? Κοιτάχτε να δείτε. Άμα έγραφε απλά ότι είναι ένα blog στο οποίο ο κάτοχός του συγκεντρώνει posts από blog που κατά τη γνώμη του είναι «αριστερά» και με είχε και εμένα μέσα σε αυτά, ταυτόχρονα και με blogs από μέλη και φίλους του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, δε θα είχα κανένα πρόβλημα.

Προσωπικά έχω πάψει να ασχολούμαι χρόνια τώρα με τις λέξεις και τους χαρακτηρισμούς. Από τότε δε που κάτι ΣΕΚίτες με φώναζαν φασίστα, απόφάσισα να το γυρίσω και ανάποδα.

Φασίστα με θέλετε, φασίστας θα λέγομαι για σας κύριοι.

Σεξιστή με θέλετε, σεξιστής it is.

Αναρχικός, γιατί όχι?

Ενσωματωμένος στο σύστημα και ξεπουλημένος? Η καλύτερή μου.

Ακούστε τί έχω να πώ, ελάτε να συνεργαστείτε με το ΚΚΕ, να συγκροτήσουμε το Μέτωπο, να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και να βαδίσουμε προς τον κομμουνισμό και πείτε με όπως σας γουστάρει.

Πείτε και τον εαυτό σας όπως γουστάρετε. Εμένα απλά με ενδιαφέρει αν έχετε σκοπό να αγωνιστείτε, χωρίς να καλλιεργείτε αυταπάτες. Μόνο αυτό, τπτ άλλο.

Οπότε το να με χώσουν σε ένα μπλογκ «της αριστεράς» δε θα με πείραζε.

Εμένα αυτό που με πείραξε είναι η «ενότητα».

Ποια ενότητα μωρέ παπάρες? Είναι δυνατόν? Από τη μία να βλέπω όποτε είμαι έξω πώς το ΚΚΕ «συγκυβερνά με την ΝΔ», πώς κάνει «κοινό μέτωπο μαζί με ΝΔ και ΛΑΟΣ ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ, στην αριστερά και στο κίνημα» και από την άλλη να βλέπω «ενότητα στα μπλογκς»!!!

Δηλαδή ας αποφασίσει όποιος έχει αυτό το ριμαδομπλογκ, τί σκατά άποψη έχει για τους ΚΚΕδες αυτής της γαμημένης της μπλογκόσφαιρας!

Επιπλέον, αυτή την «ενότητα της αριστερά» και σαν ιδεολόγημα, πέρα της θεωρητικής κουβέντας γιατί δε μας πάει μπροστά, έχω ζήσει ο ίδιος το ότι είναι μια κοτσάνα και μισή, καθ’ όλη τη διάρκεια των φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νόμο-πλαίσιο.

Πίσω, άλματα πίσω, γίνονταν όποτε πηγαίναμε να «συζητήσουμε οι αριστεροί μεταξύ μας και να πάμε ενιαία».

Μπροστά, μικρά βηματάκια μπροστά, κάναμε όποτε γίνονταν σύγκρουση, σφοδρή και ολομέτωπη σύγκρουση απόψεων μέσα στις νέες δομές που δημιουργούσε το κίνημα όταν φούντωνε. Και εκεί ποτέ δε συμφωνούσαμε, κανένα «αριστερό κόμμα» με κανένα, αλλά επικρατούσε μέσα από τη σύγκρουση μια άποψη. Και οι υπόλοιποι το βούλωναν λόγω του κόσμου που είχε αποδεχθεί την επικρατούσα άποψη προκειμένου να μην απομονωθούν, ετοιμαζόμενοι για την επόμενη φορά…

Τέσπα, να μην επεκταθώ κιόλας.

Η ενότητα της αριστεράς, έτσι όπως την εννοεί ο ΣΥΝ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όσοι ιδεολογικά είναι εκεί κοντά, είναι για μένα από τα πιο ηλίθια ιδεολογήματα που έχω γνωρίσει,

θεωρώ πως όποιος έχει πάει να το εφαρμόσει αυτό στην πράξη (γιατί άντε να το πιστεύεις μέχρι να σου σκάσει στη μάπα) και συνεχίζει να παλεύει σε αυτή την κατεύθυνση είναι αργόσχολος και κοροϊδεύει τον εαυτό του αν νομίζει πως έτσι θα αλλάξει ο κόσμος γύρω του,

και εν πάσει περιπτώσει δεν με αφορά, οπότε κάντε μου τη χάρη και σβάτε με από το feed σας κύριοι ή/και κυρίες.

Εγώ μισώ την ενότητα. Ειλικρινά.

Αγαπώ μόνο τη σύγκρουση, τον ιδεολογικό πόλεμο της «αριστεράς», της συστημικής, της αντισυστημικής, της εξουσιαστικής, της αντιεξουσιαστικής, του καναπέ και του δρόμου.

Ιδεολογικό πόλεμο, σφαγή, καταλάβατε?

Αυτά τα λίγα.

Υ.Γ. Για την «ενότητα της αριστεράς» και την «αριστερά» δέστε κι εδώ.

Υ.Γ.2. Α ρε Ε.Σ., πολύ πολεμόχαρο με έχεις κάνει 😆

Υ.Γ.3. Φυσικά θα σας το στείλω και σε μέιλ. Τί σύντροφοι είμαστε άλλωστε, ε?