ΟΦΗ – Θρησκεία – ανεξαρτησία…

Λοιπόν, τί είδαν χθες τα ματάκια μας:

Χτες είχε συγκέντρωση το Π.Α.ΜΕ. στις 19:00 στην Πλατεία Ελευθερίας, για τα Βαρέα & Ανθυγειινά. Όταν συγκεντρωθήκαμε είχαν ωστόσο ήδη αρχίσει να μαζεύονται και κάποιοι από τους οπαδούς του ΟΦΗ, που είχαν στον ίδιο χώρο συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 21:00.

Κάνουμε που λέτε τη πορεία μας και ξαναγυρνάμε στη πλατεία ελευθερίας, όπου πλέον είχαν πολλαπλασιαστεί τα ΟΦάκια και έπαιζαν ήδη ύμνοι και τραγούδια από τα μεγάφωνα της σκηνής που τους έστησε απλόχερα ο δήμος Ηρακλείου (την οποία από την άλλη δεν παραχώρησε καν για να τη στήσουμε μόνοι μας στο φεστιβάλ της ΚΝΕ φέτος, αλλά δε βαριέσαι…).

Είχαν καλύψει και τη νομαρχία με πανώ και ιστορίες και μας υποδέχθηκαν σε στυλ ΠΑΟΚτζήδων στο «Γεια σου παπά…». Απλά σε αυτούς κυριαρχούσε το «ΟΦΗ – θρησκεία – ανεξαρτησία» και ξενέρωσαν λίγο όταν είδαν το Π.Α.ΜΕ. να μη το φωνάζει μαζί τους…

Τέσπα. Σε άλλες εποχές δε θα το έχανα με τίποτε το πανηγύρι τους, αλλά είχα και κάτι δουλίτσες στα γραφεία, είπαμε μετά να πάμε και για ρακές, οπότε πάει η συγκέντρωση.

Κανονίσαμε να πάμε για ρακές στο «σιγά-σιγά».

(παρένθεση: Στο Ηράκλειο όλα τα ρακάδικα στο κέντρο, ξέρετε αυτά τα αντι-mainstream που είναι εν τέλει όμως mainstream και μαζεύουν νεολαία, έχουν τέτοια ονόματα, «Άλλα κι άλλα», «σιγά σιγά», «ό,τι λάχει», «ξανά & ξανά», «ο κακός ο λύκος», «ο γάμος του καραγκιόζη» κτλ.)

Επανέρχομαι. Εκεί που καθόμασταν, βλέπουμε και δύο αστυνομικούς με τις στολές τους να πίνουν τα ρακάκια τους. Τί στο καλό λέμε, εν ώρα υπηρεσίας? 😀

Κάποια στιγμή λοιπόν κοιτάμε και βλέπουμε καμιά 200+ ΟΦάκια να έρχονται και να αρχίζουν να ρίχνουν πέτρες, φωτοβολίδες, μπουκάλια, ό,τι είχανε τέλος πάντων, στη boutique του Παναθηναϊκού, που είναι ακριβώς δίπλα στο «σιγά σιγά».

Επειδή κομμάτια απ’ τα μπουκάλια έρχονταν πού και πού και σε μας, σηκωθήκαμε και πηγαμε λίγο πιο πέρα όλοι οι «θαμώνες».

Η πλάκα ωστόσο ήταν με τους αστυνομικούς, που, για να μην προκαλέσουν, είχαν σηκωθεί πρώτοι πρώτοι και κρύβονταν πίσω από εμάς.

Ο καλύτερος όλων όμως ήταν ο «Ράμπο».

Ένας κάπως πιο εξοπλισμένος, φανταστείτε τον σαν light-ΜΑΤατζή, low fat κι έτσι, που πήγαινε πέρα δώθε, από τη μια έβριζε τους ΟΦΗτζήδες και ότι θα τους γαμήσει, θα τους κάνει, θα τους ράνει, και μόλις κάποιοι γύρναγαν και τον έβλεπαν, ερχόταν προς το πλήθος των «θαμώνων» και άρχιζε να μιλάει (με την διμοιρία των ΜΑΤατζήδων προφανώς) στον ασύρματο και να λέει «Πού είσαστε ρε παιδιά? Πού είσαστε? Εδώ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΠΟΛΙΤΕΣ! Επαναλαμβάνω Κ Ι Ν Δ Υ Ε Υ Ο Υ Ν    Π Ο Λ Ι Τ Ε Σ !!!» (ε βέβαια μωρέ μαλάκα κινδυνεύουν, αφού κάνεις μαγκιές και μετά έρχεσαι και κρίβεσαι μέσα σε μας, αμα μας πετάξουν τίποτα για τη πάρτη σου θα σου πω εγώ…).

Που λέτε, κάποια στιγμή ο Ράμπο πρέπει να έλαβε διαβεβαιώσεις ότι η μονάδα καταφθάνει. Οπότε πάει πάλι στη μέση του δρόμου και κοιτάει τα ΟΦάκια. Εκείνη την ώρα, ποιος ξέρει γιατί, σαν να αποτραβήχθηκαν αυτοί, οπότε μάλλον ο Ράμπο νόμισε ότι έφτασαν από την άλλη μεριά οι ΜΑΤάδες και αρχίζει και ορμάει μόνος, ανεμίζοντας το γκλομπ του, «ωραίος ως Έλλην», πάνω στους κακούς.

Ω τί νίλα όμως! Τί μοίρα τραγική!

Ήταν ένα false alarm, ένα misjudgement, μια μαλακία της στιγμής.

Με άλλα λόγια, οι ΜΑΤάδες ΔΕΝ είχαν φτάσει, οπότε τα ΟΦάκια αφού συνειδητοποιούν ότι ο τύπος είναι μόνος σαν την καλαμιά στο κάμπο αρχίζουν να τον κυνηγάνε, και ο Ράμπο μας αρχίζει να τρέχει κάτω τη κατηφόρα κάνοντας τον Usain Bolt να μοιάζει με τον Τζιοβάνι την τελευταία χρονιά του στον Ολυμπιακό: Πιο αργός και από την κααθυστέρηση, που λέει ο σοφός λαός.

Ε, μετά μπορείτε να φανταστείτε τί έγινε: Φτάσαν οι ΜΑΤάδες, ρίξανε κάτι δακρυγόνα, ψιλά πράματα πάντως, ήρθε η πυροσβεστική, και όλοι αυτοί μαζί χρειάστηκε να κάνουν ό,τι δε κατάφεραν οι ΟΦΗτζήδες για να σταματήσει να βαράει ο γαμημένος ο συναγερμός: Σπάσανε τη πόρτα της boutique (έτσι κατάλαβα εγώ τουλάχιστον).

Τραγική επίσης λεπτομέρεια: Ενώ για πάνω από 10λεπτο πέταγαν πράγματα και θάματα, στη boutique, σπάγανε επιγραφές και τέτοια οι άλλοι, ο συναγερμός άρχισε να βαράει μόλις φτάσανε τα ΜΑΤ και τα ΟΦάκια την είχανε κάνει.

Χρήσιμα τελικα αυτά τα μαραφέτια…

Σε κάποια site είδα και κάτι για Μολότωφ. Όχι λοιπόν, μολότωφ δεν υπήρχαν.

Όσο για τη συγκέντρωση του ΟΦΗ, κάτι σύντροφοι που ήταν μας είπαν πως είχε κάτι παραπάνω από 3 χιλιάρικα.

Αυτά τα όμορφα…

.

Ας τελειώσω ωστόσο με το αγαπημένο σύνθημα της πόλης και ακόμα περισσότερο των Εργοτελητών:

«Σε τούτη τη πόλη που γαμιούνται όλοι,

κουμάντο πουστράκια κάνουν τα ΟΦάκια»

…

Εργοτέλης – ΟΦΗ

Ντέρμπι σου λέει!

Καταρχάς, τί κωλοαέρας ήταν κι αυτός? Και η υγρασία, γάμησέ τα. Πήγα στο γήπεδο και με τα πόδια απ’ τη παραλιακή, ξεπαγιάσαμε ρε Έργο, για πάρτη σου!

Τί είδαμε λοιπόν στο ματσάκι?

Καταρχάς, οι ΟΦΗτζήδες ήταν καυλωμένοι. Για τους φιλάθλους μιλάω. Πιο καυλωμένοι σχεδόν από κάθε άλλοι φορά, ίσως και λόγω βαθμολογικής θέσης. Ήρθαν με σκοπό να πάρουν μόνοι τους τη νίκη, απ’ την εξέδρα.

Θεωρητικά είμαστε σε θύρα που κάθονται όσοι έχουν διαρκείας, δηλαδή σε θύρα του οικοδεσπότη. Θεωρητικά, γιατί στο πρώτο ημίχρονο βρεθήκαμε περικυκλωμένοι από οπαδούς του ΟΦΗ από όλες τις μπάντες.

Και το χειρότερο όλων: Με μια θειά ακριβώς από πάνω μας, φανατική οπαδό του ΟΦΗ. Το κόβω να χει κάνα καφενείο στα καμίνια, δίπλα στην Αγια-Βαρβάρα ακριβώς η τύπισσα. Και όπως όλοι ξέρουμε αυτή η κατηγορία γυναικείων οπαδών είναι η χειρότερη. Γλώσσα δεν έβαζε μέσα της η χριστιανή! Και μπουνιά να δίνανε σε παίχτη του Εργοτέλη, αυτή θα γκρίνιαζε γιατί πέφτουνε κάτω…

Α, το ακούσαμε κι αυτό! «Έτσι γαμάνε οι χριστιανοί!» φονάζανε τα ΟΦάκια. Πώπω, τη μούρη κρέας μας κάνανε με αυτό το σύνθημα! Ένιωσα μια ντροπή μιλάμε, άλλο πράμα… Για την ιστορία και για όσους δε ξέρουν να πώ ότι οι ΟΦΗτζήδες λένε τους Εργοτελίτες «ιαχοβάδες» γιατί παλιότερα είχε παραχωρήσει η διοίκηση του Έργο τις εγκαταστάσεις του συλλόγου για να κάνουν κάτι ιαχοβάδες εκδήλωση.

Ίσως και επειδή θεωρείται ιστορικά πιο αριστερή ομάδα ο Εργοτέλης. Τέσπα.

Υπήρχε βέβαια και το all time classic σύνθημα για τέτοια παιχνίδια «Σε τούτη τη πόλη που γαμιούνται όλοι, κουμάντο πουστράκια κάνουν τα ΟΦάκια».

Τέλος, κατά τον ίδιο τρόπο που όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται προκύπτει και η ανάγκη πάντα οι ΟΦΗτζήδες να βρίζουν τον Βάζελο, μπας και το πιστέψουνε και οι ίδιοι ότι είναι ανεξάτητοι. Οπότε ακούστηκαν αρκετά συνθήματα και με τέτοιο περιεχόμενο, όπως και συνθήματα για το τερματοφύλακα του ΟΦΗ, ο οποίος έχει τατουάζ το τρυφύλλι. Εκεί πήγαν να πλακωθούν και μεταξύ τους.

Έτσι που λέτε με την εξέδρα. Υπήρξαν και κάτι μικροσπροξιδοτέτοιαπράματα στη διπλανή θύρα , αλλά όλα ΟΚ εν τέλει.

Στο ημίχρονο φύγαμε από εκεί και πήγαμε με τον κύριο όγκο των εργοτελιτών.

Ας περάσουμε μετά από αυτό στα του αγωνιστικού χώρου.

Ήταν το πιο ήρεμο παιχνίδι Έργο-ΟΦΗ. Ούτε μια κόκκινη, γενικά νορμάλ μαρκαρίσματα. Ξενέρα σκέτη από αυτή την άποψη. Ο Κάκος ήταν κακός, και συν τοις άλλοις δεν έκανε και αυτό για το οποίο διακρίνεται: Δεν άφηνε το παιχνίδι να εξελιχθεί.

Δε μιλάω μόνο για το πέναλτι του ΟΦΗ (που ο Γιώργος που το έβλεπε από το ΚΨΜ μας είπε ότι δεν ήταν) ούτε για τα πέναλτι του Εργοτέλη (τα οποία δε ξέρω αν ήταν). Γενικά η διαιτησία πάντως ήταν σκατά.

Όσο για τον Έργο:

ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΡΟΝΕ!!!

Μιλάμε το καινούργιο απόκτημα, ο Βακουφτσής, πρέπει εκεί στη Κύπρο μόνο κοτόπουλα να τον ταϊζανε! Και 2 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης να του ‘ρθει η μπάλα, με το στήθος θα την κοντρολάρει! Και δε κάνει και τπτ άλλο. Στοπάρει με το στήθος και δίνει πάσα στα 2 μέτρα, η δίνει κατευθείαν πάσα με το στήθος. Μεγάλη γκάμα κινήσεων…

Τί παληκάρι είναι αυτός?

Από την άλλη, μιλάμε τρελή έμπνευση ο Καραγεωργίου! Χτες ήρθαν ο Ογκουνσότο με το Βακουφτσή? Αυτούς θα βάλω, τέλος! Είχε που χε λειτουργία επιθετικά ο Εργοτέλης, με την έμπνευση τη τρελή το γάμησε και ψόφησε!

Και να πεις ότι γενικά παίζανε χάλια, δε το λες. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, έβλεπες την ομάδα να έχει τον έλεγχο σαφώς στο κέντρο. Αλλά το κέντρο με την επίθεση, ξένο σώμα. Επικοινωνία ούτε με PSTN σύνδεση του επιπέδου της Φορτέτσας Ηρακλείου!

Άσε ο Ογκουνσότο! Μάνα μου, τί ‘ταν τούτο? Αλλού γι αλλού λέμε. Δε λέω, με το καιρό θα έρθει στα καλά του, αλλά το Σάββατο ήταν …απερίγραπτος!

Γλύστρησε και 6-7 φορές, άλλες τόσες ο μάστορας του είδους Τάσιτς, ολοκληρώθηκε το πάζλ!

Τέλος, σε αυτό το παιχνίδι είχε την ευκαιρία να δείξει όλη του τη κλάση σαν πλάγιο μπακ ο ΠαναγιώτηςΚορδονούρης, χάρη σε άλλη μια έμπνευση του coach!

Και έδειξε ότι αν μπορούσαν να συνδιαστούν οι επιθετικές αρετές του Τάσσου Πάντου και του Λουκά Βύντρα, πάλι δεν θα συγκρίνονταν με τις επελάσεις που έκανε ο ΠαναγιώτηςΚορδονούρης το Σάββατο. Και τον Ουντέζε ακόμα ακόμα να πρσθέσετε, και πάλι…

Με όλα αυτά, φτάσαμε στο πιο όμορφο γκολ της αγωνιστικής: Το υπέροχο πλασέ-αυτογκόλ του Πιερ Ισσά. Merci Pier, merci!

Τουλάχιστον με όλα αυτά μάθαμε από κάτι πιτσιρίκια ότι ο εργοτέλης άρχισε να λειτουργεί σαν αδίστακτη καπιταλιστική επιχείρηση και πήρε ετά από 4 χρόνια την απίστευτη απόφαση ΝΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΦΑΝΕΛΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ.

Ναι, απίστευτο κι όμως αληθινό! Οπότε μαζεύουμε λεφτά. Γιατί με αυτή την ομάδα ποτέ δε ξέρεις, αύριο μπορεί να αλλάξουνε πάλι άποψη και να μη βρίσκεις φανέλες πουθενά, παρά μόνο στα αποδυτήρια…