e-shop: Η φθηνότερη εργατική δύναμη της αγοράς

Νομίζω για μια επιχείρηση που δραστηριοποιείται κυρίως διαδικτυακά, κυρίως διαδικτυακά μπορείς να ενημερώσεις και τον κόσμο για τους όρους των ατομικών συμβάσεων εργασίας που υπογράφουν οι εργαζόμενοί της…

Γεύση από ΛΕΛΕ!

Well, νομίζω είμαι πλέον σε φάση που μετράω αντίστροφα. Που λέει ο λόγος δηλαδής, αφού ποτέ δεν έχω κάτσει να μετρήσω…

Εν πάσει, είχα που λέτε άδεια τις προηγούμενες ημέρες, κάναμε και την βόλταα μας στας Αθήνας, οπότε πήραμε λίγο γεύση από …λελέ, που θα μας κρατήσει για το λιγοστό υπόλοιπο διάστημα.

Να και κάποια πραματούδια που είδαμε αυτές τις ημέρες:

Τρίτη 7 Ιούλη, Άγιος Στέφανος Δομοκού, κατά (τοπικόν) κόσμον Νεζερός. Το χωριό μου. Του έφερε κάτι πολύ όμορφο η ανάπτυξη του χωριού μου που λέτε: Τον πρώτο νεκρό από εργατικό ατύχημα στην περιοχή. Να ‘ναι καλά ο ΑΚΤΩΡας, ο μέγας ευεργέτης, που έχει αναλάβει τα έργα στον ΟΣΕ και τηρεί όοοολα τα μέτρα προστασίας.

Οπότε βρεθήκαμε την επομένη, στις 8 Ιούλη δηλαδή, γύρω στις 6.30 το πρωί στην είσοδο του εργοταξίου, οι κομματικές δυνάμεις της περιοχής, όπως και συνδικαλιστές του Π.Α.ΜΕ. από τη Λαμία. Όπως άκουσα από συνάδερφο του νεκρού εργαζόμενου, ο συγκεκριμένος ήταν από τους πιο έμπειρους εργάτες, που όχι απλά έπαιρνε όλα τα ατομικά μέτρα ασφαλείας, αλλά συνεχώς υπενθύμιζε και στους νεότερους να μην τα ξεχνάνε. Αυτά όσον αφορά το επιχείρημα ότι τα ανθρώπινα λάθη και οι εργάτες που δεν προσέχουν φταίνε για τα εργατικά ατυχήματα…

Εκεί πέτυχα και 2 συντρόφους, πατέρα και γιό, που είχα να τους δώ από την εποχή της Γερμανίας, οπότε και τους είχαμε επισκευτεί στη Νυρεμβέργη. Για διακοπές στην Ελλάδα, σε ένα χωριό εδώ κοντά.

Δουλεύανε τότε, στη Γερμανία, το αντρόγυνο σε ένα εργοστάσιο μολυβιών. Πιάσαμε τη κουβέντα με τον γιο, μου ‘λεγε και τί παίζει στη Γερμανία…

Το εργοστάσιο που δούλευαν οι δικοί του έχει κλείσει, όπως και η μεγάλη πλειοψηφία των εργοστασίων της Νυρεμβέργης, αφού μεταφέρθηκαν στην κοντινή Τσεχία. Ο ίδιος, 31, δουλεύει από τα 20 έχοντας απολυθεί 2 φορές, παίρνει 1200Ε και ακόμα και να δουλεύει ανελλειπώς, σύνταξη θα πάρει στα 67 (με τα σημερινά δεδομένα), αφού δεν έχουν 35ετίες ή όριο ενσύμων και τέτοια χαζά. Δηλαδή 47 χρόνια. 47 χρόνια! Καλά, εννοείται ότι δουλεύει αυτή τη στιγμή με βδομάδα 3 ή 4 ημερών, όπως και οι περισσότερες επιχειρήσεις της περιοχής με αφορμή τη κρίση.

Όσο για συνδικαλισμό, είχε πάει μετά την τελευταία του απόλυση στον εκπρόσωπο του σωματείου που είχανε στην επιχείρηση και όταν του είπε πως η εργοδοσία του είπε να φύγει από τη δουλειά, εκείνος τί λέτε να του είπε; «Ε, αφού στο είπαν, κάντο!» 😆 . Ευρώπη σε λέω!!!

Όσο για το εργοτάξιο, ε, πιάσαμε κουβέντα με τους εργάτες, όσους είχαν έρθει δηλαδή γιατί αρκετοί είχαν πάει στη κηδεία, υπήρχαν κλασσικά και οι 1-2 έξυπνοι που φωνάζανε ότι «τώρα θυμηθήκατε να έρθετε» και τέτοια γνωστά, αλλά οι νεότεροι κυρίς έδειχναν αρκετό ενδιαφέρον και για το συνδικάτο οικοδόμων, και ψιλοκράζανε και τους εξυπνάκηδες.

Προχτές ήμουνα Αθήνα και πήγαμε cinema, σε 3D προβολή του Ice Age 3. Πλάκα είχε, αρκετή. Ο καινούργιος χαρακτήρς που πρωταγωνιστεί σε αυτή τη ταινία έχει πραγμαατικά άφθονο γέλιο. Άφθονο γέλιο χάρισα κι εγώ για άλλη μια φορά σε όσους έβλεπαν μαζί μας τη παράσταση, αφού μια ζωή μου φαίνονται αστείες κάποιες σκηνές στις οποίες δε γελάει κανένας άλλος, ενώ εγώ πέφτω κάτω από το γέλιο.

Καλή φάση και το 3D. Δυσκολάκι βέβαια το ότι έπρεπε να φοράω και τα γυαλιά της μυωπίας και αυτά που μας δώσαν, αλλά τα κατάφερα!

Αντιθέτως, δε κατάφερα να καταλάβω γιατί η προβολή με 3D πρέπει να εκτινάζεται στα 12Ε, ενώ κόβεται σε αυτή και το φοιτητικό. Φαίνεται πως οι φοιτητές είναι καταδικασμένοι να βλέπουν σε λιγότερες από 3 διαστάσεις. Τουλάχιστον με άφησαν να κρατήσω το πανάκι που πήρα για να σκουπίζω τα 3D γυαλιά, καλοσύνη τους…

Χτες πάλι βρέθηκα ξώφαλτσα σε κινητοποίηση στο Μαρούσι. Είμασταν με κάτι συντρόφους, μας λένε πως αυτοί θα πάνε εκεί, why not, ας έρθουμε και μεις και πάμε μετά για καμια μπύρα.

Ωραία η δημοτική αρχή στο Μαρούσι που λέτε. Έχει κυρήξει το δήμο τουριστικό προορισμό και αφού  είναι τουριστικός προορισμός, λέει, πρέπει να είναι και τα μαγαζιά τις Κυριακές ανοιχτά. Για γίνει παράδειγμα φωτεινό για την Ελλάδα όλη…

Και παράλληλα στη μπάντα 105 συμβασιούχοι, κάποιοι από τους οποίους ήταν εως και 15 χρόνια στο δήμο. Γιατί έχουμε και κρίση και ο δήμος Αμαρουσίου είναι μια καλοκουρδισμένη επιχείρηση. Αμε!

(Για περισσότερα δείτε εδώ κι εδώ)

Έγινε λοιπόν πορεία προς το δημαρχείο Αμαρουσίου, φτάσαμε εκεί, κοιτάω εγώ, μπράβο λέω, αυτό δεν είναι δημαρχείο, είναι ξενοδοχείο 5 αστέρων, α ρε Άντα που σε φέρνω… 😆 . 😆 . 😆

Εν πάσει, υπήρχε δημοτικό συμβούλιο σε εξέλιξη, στο οποίο μετά από κανα τέταρτο μπήκαμε όλη η πορεία μέσα για να παρέμβουμε. Πολύ καλή κίνηση, αφού έτσι μπορέσαμε να διαπιστώσουμε πως η εξωτερική εικόνα του δημαρχείου ήταν ακόμα καλύτερη στο εσωτερικό του: Μπράβο λοιπόν στον δήμαρχο κ. Πατούλη. Κουκλάκι το ‘χει κάνει. Φτου μη το ματιάσω!

Το δημοτικό συμβούλιο τώρα, «παρ’ ότι δεν είχε το θέμα στην ημερήσια διάταξη, σεβόμενο τους παρεβρισκομένους και τη σοβαρότητα του θέματος, επιτρέπει σε έναν εκπροσωπό τους να παρέμβει». Μα πόσο καλή είναι πια αυτή η δημοτική αρχή, ε;

Ε εντάξει, και το ότι φεύγοντας μας είπε «άντε, και τώρα μπορείτε να γυρίσετε στις περιοχές σας» μάλλον δε θα το ακούσαμε καλά. Εξ’ άλλου κυρ’ δήμαρχε, μπορεί όντως να ήμασταν από διαφορετικές περιοχές, αλλά τέτοιο στολισμένο μπουρδ… σαν τη δικιά σου δε είχαμε ματαδεί…

Btw, μιας και ήταν και κάτι τρελοΣΕΚίτες εν μέσω ανταρσύας στην αρχή της συγκέντρωσης στο σταθμό του ηλεκτρικού: ΑνταρτοΣΕΚίτες, όταν πάτε εξόρμηση σε συγκέντρωση του ΠΑΜΕ για απολύσεις, καλό είναι να ακολουθείτε και μέχρι τον «τόπο του εγκλήματος» και όχι απλά να τη κοπανάτε όταν αρχίζει η πορεία. Αλλιώς κάποιος, ειδικά αν είναι αντιενωτικός σεχταριστής με τζατζίκι απ’ όλα, μπορεί να υποθέσει πως χεστήκατε για τις απολύσεις και απλά πάτε μπας και «ψαρέψετε» τίποτα… Λέω εγώ τώρα…

Άλλο; Α ναι. Θα σας πω και ένα άλλο καλό με τη Μ. που δουλεύει σε κατάστημα με κινητά. Ήταν που λέτε μια μέρα στο μαγαζί τους ένας επιχειρηματίας που έχει εταιρική σύνδεση, καθώς και ένα ΑμΕΑ σε καροτσάκι. Εξυπηρετούσε η Μ. τον «εταιρικό», αλλά επειδή έβλεπε πως δεν άδειαζε κανένας για τον πελάτη στο καροτσάκι, λέει κάποια στιγμή στον «εταιρικό», περιμένετε μισό λεπτό να ρωτήσω τον κύριο/κυρία στο καροτσάκι τί θέλει. Ρωτάει και σύντομα επιστρέφει στον «εταιρικό», τον εξυπηρετεί, φεύγει κι αυτός κάποια στιγμή.

Οπότε αρχίζει να …σολάρει η προϋσταμένη: «Παράτησες τον εταιρικό πελάτη για να πας στον άλλο» και μετά από κάποια ώρα, αφού ανταπαντούσε και η Μ. πως ήταν ΑμΕΑ κτλ. της λέει η προϋσταμένη ατάκα τρελή:

«Ε, σε καροτσάκι ήταν, δηλαδή ΚΑΘΟΤΑΝΕ, τί πρόβλημα υπήρχε αν περίμενε;» !!!!!

Τέλος, ήθελα σήμερα το πρωί να πάρω το ΚΤΕΛ Καρδίτσας για να γυρίσω Δομοκό. Κοιτάω χτες το βράδυ στο ιντερνετ για δρομολόγια και googlάροντας «ΚΤΕΛ Καρδίτσας δρομολόγια» τα πρώτα 3 αποτελέσματα με οδηγούν εδώ. ΟΚ λέω, θα πάρω αυτό στις 8:00.

Φτάνω σήμερα το πρωί εκεί 7:35, πάω στα εκδοτήρια, άνθρωπος. Κοιτάω το χαρτάκι με τα δρομολόγια, 7:30 και μετά 9:30. Με φωνάζει και η «εκδότρια» που καθόταν και έπινε καφέ πιο πέρα, λέει «θέλετε κάτι;», της λέω κι εγώ πως είχα δει τα δρομολόγια ιντερνετικώς και άλλα έλεγαν εκεί, και μου εξηγεί πως «όχι, όχι, 7:30 και μετά 9:30 είναι. Μου το ‘χουν πει κι άλλοι όχι τα έχει λάθος, πρέπει να το δούμε…»

Ε, μάλλον…

Μάλλον κι εγώ άλλη φορά θα ακούω τη μανούλα, που λέει «πάρε τηλέφωνο το πρωί στα ΚΤΕΛ να ρωτήσεις». Γιατί έτσι είναι η ευρυζωνικότητα. Αναλογική κατά βάθος… 😀

[Update: Τελικά απ’ ότι βλέπω τώρα πιο κάτω στη λίστα στο γκουγκλ έχει και δοκιμαστικό σάιτ του ΚΤΕΛ Καρδίτσας που έχει τα σωστά δρομολόγια, οπότε έχω κι εγώ μερίδιο ευθύνης. Αλλά και πάλι: Ποτέ ξανά ελληνικά δρομολόγια από το ίντερνετ. Τέλος]