EURO 2008

Θα επανέλθω για σχολιασμό.

Προς το παρόν ένα μόνο ερώτημα έχω: Πόσες φορές ο τραγικός δημοσιογράφος (όλοι οι Γερμανοί λέγονταν Ποντόλσκι χτες) που έκανε την περιγραφή θυμήθηκε με ρίγη συγκίνησης ότι «πριν 4 χρόνια, στην Πορτογαλία…» ???

Όποιος το βρεί κερδίζει μια κρουαζιέρα με το πειρατικό πλοίο «Θεόφιλος»… 😆

Zieht den Deutschen die Lederhosen aus!!! (*)

Τεράστιος μάγκας.

Ένα βλέμμα σχεδόν παιδικό, σχεδόν θλιμμένο. Την ώρα που παίζει λες συνέχεια «έτοιμος να καταρρεύσει είναι ο φίλος, τα ‘χει φτύσει», ξέροντας όμως την ίδια ώρα πως ακόμα και ΑΝ τα έχει φτύσει, αυτός ο τύπος δε σταματάει να τρέχει.

Αλλά παράλληλα βλέμμα αποφασισμένο. Και μυαλό που κάνει την μπάλα τέχνη, δηλαδή μπάλα, όπως θα έπρεπε να είναι…

Τεράστιος μαλάκας.

Βλέμμα σκατόφλωρου Βαυαρού που λέει «εγώ φίλε είμαι στη Μπάυερν και είμαι και πολύ γαμάτος».

Βλέμμα παίχτη που ξέρει απλά να δίνει την πασούλα του στον διπλανό του και να κάνει τα ευθύβολα δυνατά σουτάκια του, κι όποιον πάρει ο χάρος…

.

ΟΚ.

Μισώ την εθνική Γερμανίας.

Είμαι προκατηλλειμένος και κολλημένος συνάμα, και δε πρόκειται ποτέ να αλλάξω άποψη.

Δε την μισώ μόνο στη μπάλα.

Παντού.

Μάλλον είναι σύνδρομο όσων μεγαλώνουν σε άλλη χώρα, δε ξέρω.

Αλλά στο ποδόσφαιρο τη μισώ ακόμα παραπάνω. Πιθανότατα γιατί εκεί «μεγάλωσα» ποδοσφαιρικά.

Ο ορισμός του ποδοσφαίρου χωρίς φαντασία.

Και αν η Εθνική Γερμανίας είναι ο ορισμός, ο Sebastian Schweinsteiger είναι η προσωποποίηση.

«Είναι γρήγορος, είναι μαχητικός, είναι ακούραστος, έχει πολύ καλό σουτ, έχει σωστό timing, αφού συνήθως είναι εκεί που πρέπει».

Ε και?

Είναι μια καλοκουρδισμένη μηχανή, με δυο λόγια. Άσε που είναι και απίστευτη σκατόφατσα (αλλά τί να περιμένεις από έναν Scheissbayer (σκατοβαυαρό ελληνιστί)).

Τέσπα. Παρασύρθηκα πάλι.

Ξενέρωσα απίστευτα με την πρόκριση των Γερμανών, όπως θα καταλάβατε. Και ακόμα περισσότερο που το πρώτο γκολ το έβαλε ο γουρουνοκαβαλάρης.

Ακόμα περισσότερο ξενέρωσα όταν έμαθα ότι θα έπαιζαν με τους Κροάτες ή τους Τούρκους στον ημιτελικό.

Η Γερμανία θα είναι στον τελικό. Το πιστεύω αυτό. Οι Τούρκοι, όσο μάχιμοι και να είναι, δε νομίζω να μπορούν να πάνε παραπέρα, τώρα που θα έχουν να αντιμετωπίσουν τους μαλάκες τους Γερμανούς.

Αλλά από χτες δε με πολυνοιάζει.

Γιατί αυτό που υποψιαζόμουνα από τους ομίλους, χτες επαληθεύτηκε.

Η Ρωσία είναι η εκλεκτή της καρδιάς μου σ’ αυτό το Euro, τέλος.

Αν περνάγανε οι Ολλανδοί, απλά θα συνέχιζα να παρακολουθώ, πάντα με την αγωνία να μην το πάρει η Γερμανία.

Αλλά τώρα…

τώρα είμαι φαν. Φαν του (ήδη για μένα) καλύτερου παίχτη αυτού του Euro, του κυρίου Arshavin, φαν της ομάδας που όχι και λίγοι οπαδοί της στις κερκίδες φοράνε φανέλες της CCCP και πού και πού βγάζουν στη φόρα και καμιά σημαία με το σφυροδρέπανο, φαν του καλύτερου προπονητή του Euro (καλά αυτό το ήξερα και πριν ξεκινήσει η διοργάνωση, και παταγωδώς να είχαν αποτύχει…), φαν του πιο χασογκόλη επιθετικού σε αυτό το Euro.

Άκουγα αρκετούς που υμνούσαν μέχρι χτες την Ολλανδία.

Εγώ σε όλα της τα παιχνίδια στον πρώτο γύρο έβλεπα να είναι κωλόφαρδοι, να τους κάθονται τα παιχνίδια. Αλλά σε ποιον να το πεις και ποιός να σε πιστέψει. Είχαν βέβαια μονάδες, δε λέω. Ωραίος ο Σνάιντερ, ο Ρόμπεν, ο Φαν ντερ Φάαρτ, ο Νίστελρόι και ο Φαν Πέρσι. Και ποτέ δε γερνάει ο μέγας Φαν ντερ Ζάαρ… Αλλά δε με γέμιζαν.

Η Ρωσία με γέμισε.

Είναι η μόνη καθαρά επιθετική ομάδα του τουρνουά, είναι τεχνική ομάδα, έχει και τον χασογκόλη μπροστά για να μπορείς να γελάς, είναι με λίγα λόγια …αυτό που θέλω!

Έχει βέβαια κι ένα «κακό». Δεν έχει άμυνα. Μπίτ!

Και ειδικά οι σέντρες στην πλάτη των «αμυντικών» της, είναι μισό γκολ…

Αλλά δε βαριέσαι, κι αυτό γοητεία είναι (για μένα). Ρώσικη ρουλέτα αυτή η ομάδα, και τα μυαλά στα κάγκελα!!!

Όσο για το Ιταλία-Ισπανία, τί να πώ?

Μάλλον προτιμώ Ισπανία. Μου άρεσε επίσης.

Άσε που τα Ρωσάκια της χρωστάνε 2 λόγια από τον όμιλο.

Vamos λοιπόν σήμερα, και στον τελικό να ακούμε τη μουσική του Εθνικού Ύμνου της ΕΣΣΔ, κι ας έχουν αλλάξει τους στίχους.

Και μακάρι εκεί να βούμε τους Τούκους, αν και χλωμό το βλέπω…

(*)

Για τον τίτλο: Lederhose = H παραδοσιακή ενδυμασία των Βαυαρών

Το σύνθημα «Zieht den Bayern die Lederhosen aus» συνηθίζεται στα γερμανικά γήπεδα και καλεί τις ομάδες που αντιμετωπίζουν τους Βαυαρούς να τους ξεβρακώσουν, βγάζοντάς τους το «Lederhose».

O τίτλος λοιπόν είναι μια παραλλαγή αυτού του συνθήματος, απευθυνόμενος σε όλη τη Γερμανία ωστόσο…