Απεργία στον ΟΤΕ αυτές τις μέρες. Για να μη μας τον πάρουν οι Γερμανοί. Μάλιστα.
Ξέρετε, πριν 2,5 χρόνια δούλευα στον ΟΤΕ με 8μηνη σύμβαση, 134 και 121. Ειδικά στο 2ο, που είναι και για τις βλάβες, όσοι μας παίρνανε τηλέφωνο ήτανε και τσαντισμένοι και μας τα χώνανε άσχημα πολλές φορές. Ήταν και κρητικοί από χωριά αρκετοί, τρελές καταστάσεις… Τέλος πάντων, βιβλίο ολόκληρο μπορώ να γράψω για το τί λέγαμε στο 121.
Συνέβαινε συχνά επομένως, πάνω στο βρισίδι που μας έριχνε ο κόσμος επειδή περίμενε καμιά βδομάδα να πάνε να του φτιάξουν το τηλέφωνο, να πέταγε στο τέλος και καμιά εξυπνάδα του στυλ «αλλά βέβαια, δημόσιο είναι, τί περιμένεις?»
Τότε ήταν που τα έπαιρνα πάντα και άρχιζα να τους τα χώνω κι εγώ. «Όχι κύριε/κυρία μου, επιχείρηση μετοχική είναι ο ΟΤΕ και κοιτάει μόνο το κέρδος των μετόχων του, γι αυτό και δεν προσλαμβάνει όσους τεχνικούς χρειάζονται, γι αυτό βάζει κι εμάς που δε ξέρουμε τη τύφλα μας να διαχειριζόμαστε τις βλάβες. Και αν δε σας αρέσει, κάντε κάτι να το αλλάξετε!»
Ήταν η δικιά μου μικρή πολιτική παρέμβαση μέσα στον «οργανισμό».
Πού και πού μάλιστα πετύχαινε, είχα πιάσει και κανα-δυο φορές κουβέντα με αφορμή αυτό.
Στράβωναν βέβαια οι προϋστάμενοι, μου τη λέγανε πού και πού και για το χρόνο (ξέρετε, καταγράφουνε κάθε βδομάδα τους μέσους όρους των χρόνων που μιλάς με τους πελάτες και τις κοτσάρουν μπροστά σου για να αισθανθείς πιο «υπεύθυνος». Μαλακίες…).
Έτσι που λέτε. Και όταν σχολούσα, κουβέντιαζα με τους μόνιμους στις υπηρεσίες μας. Ηράκλειο τώρα, φανταστείτε. Αν σε όλη την Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ στις ΔΕΚΟ γαμάει και δέρνει, στο Ηράκλειο είναι …απόλυτη κυριαρχία. Μια νεοδημοκράτισσα είχα εντοπίσει όλη κι όλη, οι υπόλοιποι όλοι ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα ο ένας από τους προϋσταμένους μου ήταν και πρόεδρος του σωματείου του, στην ΠΑΣΚΕ. Είχαμε κάνει κάμποσες κουβέντες. Καλός τύπος, από αυτούς που μπορείς να συνεννοηθείς τουλάχιστον. Σαλονικιός, από οικογένεια κομμουνιστών.
Λοιπόν, όλοι τους είχανε μια λογική τότε «να φύγουμε εμείς με εθελούσια έξοδο και να πάει να γαμηθεί το μπουρδέλο». Και οι συνδικαλιστές και όλοι. Ήταν που είχαμε πει και εμείς σαν κόμμα τότε στους δικούς μας στον ΟΤΕ να μην φύγουν με εθελούσια και να κάνουν μια τέοια δουλειά και με τους υπόλοιπους, οπότε είχανε και οι ΠΑΣΟΚοι μια περιέργια «καλά τί λόξα έχετε εσείς και λέτε στους δικούς σας να μη σηκωθούν να φύγουν, πάτε καλά?»
Η ΟΜΕ-ΟΤΕ (η συνομοσπονδία των μονίμων όλου του ΟΤΕ, γιατί εμάς σαν συμβασιούχους δεν μας δεχότανε) μια χαρά είχε υπογράψει τότε. Και όταν μιλάγαμε και τους έλεγα πως αυτό γίνεται για να πουληθούν μετά και άλλες μετοχές, να δωθεί και το περιβόητο management και τα πάντα όλα, για να μπαίνουν οι νέοι εργαζόμενοι του «οργανισμού» χωρίς κανένα από τα δικαιώματα που είχαν εκείνοι, συναντούσα τοίχο. Μαντρότοιχο.
Να ‘μαστε τώρα στο 2008, να συζητάμε για το αν θα δωθεί το management στην Deutsche Telekom. Και να έχεις την ΟΜΕ-ΟΤΕ να λέει για «ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας» και τα ρέστα. Μαζί της βέβαια μέσα στη Βουλή και το ΠΑΣΟΚ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, που πάνω κάτω τα ίδια επιχειρήματα θέτει. Ότι είναι κερδοφόρα επιχείρηση, ότι είναι «ασημικό», «εθνικό κεφάλαιο» και τέτοια.
Εγώ δε μπορώ να καταλάβω ακόμα και το πώς μπορεί το κράτος να κρατάει με το ζόρι το management. Είσαι μια επιχείρηση μετοχική, οπότε θα αποφασίζουν οι μέτοχοι για το ποιοί θα διευθύνουν την επιχείρηση. Εγώ αυτό καταλαβαίνω σα λογικό.
Τέλος πάντων. Αλλά ακόμα και να παραμείνει το management στο δημόσιο, ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΧΕΙ???
Είδαμε π.χ. όλοι αυτό, τα απεργοσπαστικά κόλπα της διοίκησης του ΟΤΕ. Έβλεπα εγώ κάθε μήνα στο 134 να κάνουμε meeting και να μας λέει κάποιος παπάρας πόσο τυχεροί είμαστε που δουλεύαμε εκεί γιατί δε θα βρήσκαμε δουλειά που να πληρώνει τόσο καλά, καθώς και να προσπαθεί να ανοίγουμε διάλογο για το πώς θα αποδόσει καλύτερα το «τμήμα». Έβλεπα κάθε μέρα να ξεσκιζόμαστε να παίρνουμε κόσμο τηλέφωνο για να τον πάρουμε από άλλες εταιρίες, μετά από μια βδομάδα ο ίδιος κόσμος να γυρίζει πάλι στην άλλη εταιρεία, μετά από άλλη μία πάλι στον ΟΤΕ κτλ. Να δουλεύουμε δηλαδή όχι για να βελτιωθεί καμιά παροχή υπηρεσιών, αλλά για μαλα…
Όλα δηλαδή όσα θα έκανε μια απόλυτα φυσιολογική ιδιωτική καπιταλιστική εταιρεία τηλεπικοινωνιών. Πριν 2,5 χρόνια, στον ΟΤΕ προ MARFIN, προτού τεθεί θέμα management. Ποιος «δημόσιος ΟΤΕ που πρέπει να υπερασπιστούμε» λοιπόν, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ?
Τρίχες. Τρίχες που με τα χρόνια γίνανε τριχιά.
Τέλος, άμα δε βαρεθήκατε ακόμα με τα παραπάνω, δείτε αυτό. Είναι ένα άρθρο του Κυριακάτικου Ριζοσπάστη για τη διαχρονική πορεία της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, καθώς και για τις ευθύνες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ σε αυτή.
Ενδιαφέροντα & αποκαλυπτικά είναι και τα άρθρα του Νίκου Μπογιόπουλου όσον αφορά την διαχρονική στάση και τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ. Ειδικά το πρώτο που έχει και τον «έτοιμο νόμο» που δημοσίευσε το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά το ’93 είναι όλα τα λεφτά (εδώ , εδώ , εδώ).
A8lios Weblog 