Anime: Claymore

[για να συνεννοούμαστε: manga=γιαπωνέζικο κόμικ, anime=γιαπωνέζικο «κινούμενο σχέδιο»]

Μάλιστα. Ήρθε λοιπόν και για εμένα το πλήρωμα του χρόνου. Ή αλλιώς η στιγμή της «αφύπνισης», που θα έλεγε κάποιος που έχει δει αυτό το Anime ή έχει διαβάσει το Manga 😀 .

Κόλλησα που λέτε. Είδα το αναθεματισμένο αυτό Anime και τώρα έχω βάλει να κατέβει το Manga για να διαβάσω τη συνέχεια, στα Αγγλικά βεβαίως. To πρώτο μου manga που αναζήτησα στο ίντερνετ. Ο θεέ μου κάψιμο!

Αλλά ας εξηγήσω περί τίνος πρόκειται. Σε έναν φανταστικό κόσμο ζούνε εκτός από ανθρώπους και κάτι τέρατα που τους τρώνε, τα Yoma. Υπάρχει λοιπόν μια οργάνωση που για να τα πολεμήσει βάζει σε ανθρώπους κομμάτια από την ψυχή και το σώμα των Yoma, δημιουργώντας έτσι τα λεγόμενα Claymore (το όνομα βγαίνει από το σπαθί τους), πολεμίστριες δηλαδή δυνατότερες από τα Yoma, που έχουν σαν αποστολή όπου οι άνθρωποι τις καλούν να πηγαίνουν και να τα εξολοθρεύουν.

Αυτές λοιπόν είναι μισές άνθρωποι και μισές Yoma, γι αυτό και οι άνθρωποι δε τις γουστέρνουν. Τις φωνάζουν «μάγισσες με τα ασημένια μάτια». Επιπλέον, όσο περισσότερο χρησιμοποιούνε τις δυνάμεις των Yoma που έχουν μέσα τους, τόσο πιο κοντά φτάνουν σε ένα όριο, πέρα από το οποίο μετατρέπονται και οι ίδιες σε τέρατα. Σε τί τέρατα μετατρέπονται αυτές δε σας λέω (άλλωστε δε περιγράφεται 😀 ). Επίσης, οι πολεμίστριες αυτές έχουν μια «σειρά κατάταξης», ανάλογα με το πόσο δυνατές είναι. Και πολλά άλλα χαρακτηριστικά που αν θέλετε μπορείτε να τα δείτε μόνοι σας.

Στην ιστορία μας λοιπόν μια τέτοια πολεμίστρια Claymore, η Clare, γνωρίζει σε μια επιχείρησή της ένα αγόρι που την ακολουθεί, αφού το πετάνε έξω από το χωριό του. Αν και δε τον θέλει μαζί της -είναι μοναχικά πλάσματα αυτές οι τύπισσες- τον παίρνει με τα πολλά. Ίσως και λόγω του παρελθόντος της.

Οπότε συνεχίζουν μαζί και σιγά σιγά συμβαίνουν διάφορα απίστευτα σκηνικά, που έχουν να κάνουν με το παρελθόν της Clare, με τον λόγο για τον οποίο έγινε Claymore, με τους «κρυφούς σκοπούς» της οργάνωσης που χρησιμοποιεί τα Claymore και με διάφορα άλλα…

Νομίζω το καλύτερο στο εν λόγω Anime είναι η πολλή δυνατή πλοκή του. Μη κοιτάτε που δεν την αποκαλύπτω (αν θέλετε περισσότερα, δέστε εδώ). Επίσης προσωπικά, μιας και έχω και ένα παρελθόν με τους σκανδιναβικοκελτικοτέτοιους φανταστικούς κόσμους, μου άρεσε πολύ περισσότερο από ότι μια αντίστοιχη ιστορία σε ένα ιαπωνικό π.χ. φανταστικό κόσμο.

Μιλάμε δηλαδή για έναν κόσμο που θυμίζει κάπως Ευρώπη του μεσαίωνα, και είναι οι πανέμορφες ξανθιές ιππότισσες που καθαρίζουν τους κακούς. Πιο κοντινά και «κατανοητά» πράγματα για εμάς δηλαδή.

Οπότε σε όσους γουστάρουν τέτοιες καταστάσεις μάλλον θα αρέσει (ή σε όσους ακούνε metal με γυναικίες φωνές, ποιός μου ‘ρχεται στο μυαλό, ποιός μου ‘ρχεται… 😆 ). Άλλωστε όσο προχωράει η ιστορία, τόσο περισσότερο metal ακούγεται στο background, ενώ τα σκηνικά στις τελυταίες μάχες θυμίζουν σκανδιναβικό ή ισλανδικό τοπίο.

Βεβαίως, όπως όλα τα σκοτεινά anime (που έχω δει εγώ τουλάχιστον) είναι ψιλοσπλατεριά (καλά, άμα δεν είστε συνηθισμένοι ίσως σας φανεί και χοντρο-σπλατεριά  😀 ). Μη λέω και ψέμματα. Αλλά επειδή έχει δυνατή πλοκή δε με απασχόλησε ιδιαίτερα, αφού είχα τρομερή αγωνία για τη συνέχεια (όσο πάμε προς το τέλος το αίμα ρέει περισσότερο πάντως).

Πάντως δε τον καταλαβαίνω τον τύπο που το έχει φτιάξει. Διότι δε φταίω μόνο εγώ που κάθομαι και κατεβάζω τώρα το manga. Φταίει κι αυτός, αφού όταν τελειώνουν τα 26 επεισόδια του anime, νιώθεις σαν να έχει τελειώσει μόνο το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας. Και ο τύπος να λέει ότι από anime δε πρόκειται να βγάλει άλλο. Τόσο ήταν.

Και εσύ να καίγεσαι για τη συνέχεια. Οπότε…

Τέλος πάντων.

Για όσους ενδιαφέρονται, τα επεισόδια του anime υπάρχουν με ελληνικούς υπότιτλους εδώ, ενώ εγώ τα manga τα βρήκα στα αγγλικά από εδώ.