E.E. και συμβάσεις ορισμένου & αορίστου χρόνου

Δε ξέρω για εσάς, εγώ πάντως έχω ακούσει αρκετές φορές σαν επιχειρηματολογία ότι «υπάρχουν ρυθμίσεις της Ε.Ε. για μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου και το κίνημα πρέπει να τις αξιοποιήσει».

Γι αυτό μου φάνηκε ιδιαίτερα σημαντικό αυτό το δημοσίευμα στον σημερινό Ριζοσπάστη. 

Όποιος έχει όρεξη να ψάξει στη σελίδα του Ευρωκοινοβουλίου για ολόκληρη την ερώτηση και την απάντηση, ας βάλει και το λινκ μετά. Εγώ βαριέμαι 😛

EE & Πολυεθνικές

Και μιας και πόσταρα για κάτι που κρίνω σημαντικό αλλά το είχα «ξεχάσει», ας το κάνω και δεύτερη φορά:

Στο Ριζοσπάστη της 9 του Αυγούστου είχε ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ για το πώς οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές διαφόρων κλάδων, μέσω των «ομάδων εμπειρογνωμόνων» κανόνικά και με το νόμο χαράζουν την πολιτική της Ε.Ε. σε μια σειρά ζητήματα. Τί σε μια σειρά δηλαδή, σχεδόν σε όλα τα σημεία στρατηγικής σημασίας…

Πριν 4-5 μέρες δε είδα και αυτό το ποστ του Compasso, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει ο αξιότιμος σύντροφος ότι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για το ρεπορτάζ του Ρίζου είναι ο ξάδερφός του ο Ψ

(που εξελίσσεται σε πιο μυστηριώδη φυσιογνωμία και από τον L στα πρώτα επεισόδια του Death Note
-ΟΚ, κατακαμμένο και ακατανόητο στο ευρύ κοινό χιούμορ, ξέρω-)