ΟΚ, είναι παλιό αλλά είναι αρκετά σημαντικό νομίζω. Και αφού το σκέφτομαι που το σκέφτομαι, καλύτερα να το βάλω παρά να …σκοτίζομαι.
Για την κατάκτηση που είχαν οι εργαζόμενοι στο καζίνο-ξενοδοχείο της Πάρνηθας ο λόγος, που μετά την απέργία του ΠΑΜΕ στις 29/3 και την καθολική συμμετοχή τους κατάφεραν να υπογραφεί με την εργοδοσία αύξηση 9%.
Περισσότερα από τον Ριζοσπάστη του Σαββάτου 31/3:
Η επιτυχία που καταγράφηκε αμέσως μετά την προχτεσινή απεργία αναδεικνύει τη δύναμη του ενωμένου, ταξικού αγώνα
Με ψηλά το κεφάλι πήγαν χτες για δουλιά οι εργαζόμενοι στο Καζίνο – Ξενοδοχείο «Τελεφερίκ Πάρνηθας», οι οποίοι έδωσαν αποφασιστικά, οργανωμένα σαν μια γροθιά, τη μάχη της προχτεσινής απεργίας και ανάγκασαν την εργοδοσία σε υποχώρηση, υπογράφοντας επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που προβλέπει αυξήσεις 9% για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα επίλυσης του κτιριακού προβλήματος και την ικανοποίηση μιας σειράς θεσμικών αιτημάτων. Η καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία και η αποφασιστικότητά τους, παρά τις αφόρητες πιέσεις και απειλές από την εργοδοσία, η οποία κατέφυγε και στα δικαστήρια, ζητώντας να βγει παράνομη και καταχρηστική η απεργία, αλλά κυρίως να βγουν παράνομα τα ίδια τα αιτήματα των εργαζομένων, είναι αποτέλεσμα της δουλιάς που κάνουν οι ταξικές δυνάμεις στο χώρο, έχοντας και την ευθύνη της διοίκησης του σωματείου.
Από το 2003, οπότε και ιδιωτικοποιήθηκε το Καζίνο, μέχρι και σήμερα οι ταξικές δυνάμεις έδωσαν και δίνουν τη μάχη της οργάνωσης των εργαζομένων στο σωματείο (η συντριπτική πλειοψηφία είναι μέλη του σωματείου), της ταξικής τους ενότητάς στην πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Γι’ αυτό, άλλωστε, και οι εργαζόμενοι εμπιστεύτηκαν τη διοίκηση του σωματείου στις ταξικές δυνάμεις, δίνοντάς τες στις τελευταίες αρχαιρεσίες (το 2006) την απόλυτη πλειοψηφία.
Η ταξική ενότητα των εργαζομένων αποδείχτηκε περίτρανα και στην προχτεσινή απεργία, όπου οι παλιότεροι εργαζόμενοι πρωτοστάτησαν στην περιφρούρηση της κινητοποίησης και στον αγώνα μαζί με τους νεότερους συναδέλφους τους για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, μια και οι δεύτεροι ήταν αυτοί που δέχτηκαν και το μεγαλύτερο πλήγμα μετά την ιδιωτικοποίηση του Καζίνο, με την περικοπή οικονομικών και θεσμικών τους κατακτήσεων. Η επιτυχία αυτή, όπως και άλλες που καταγράφονται σε τόπους δουλιάς όπου στην οργάνωση του αγώνα πρωτοστατούν τα ταξικά συνδικάτα, αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για τους εργαζόμενους στο χώρο, συνολικά για την εργατική τάξη, στις σκληρές μάχες που έρχονται.