Ήμουνα χτες το βράδι πάλι στο κιτρινόμαυρο κομμούνι. Καθώς περιμέναμε να πάει 12 παρά και να πάει ο κύριος σε ένα rockόμπαρο, μιας και είχε βραδιά ACDC, βλέπαμε και ένα DVD με συναυλία των ACDC. Και κάναμε και ζάπινγκ με κλειστή τη φωνή στη TV.
Κάποια στιγμή που βάζω ΕΤ1, βλέπω «Θεματική Βραδιά: Μάης ’68», αλλά είχε το ντοκιμαντέρ που είχα δει πριν μερικές μέρες, οπότε συνεχίζει το ζάπινγκ.
Σαν ξαναπέφτουμε στην ΕΤ1, βλέπω τον Κούλογλου να κάθεται με τον Αλέξη (όχι τον Κούγια).
Μα διάολε λέω, αν μία φορά δε θα περίμενα να καλέσει κάποια εκπομπή σε αφιέρωμα για τον Μάη του ’68 εκπρόσωπο του ΚΚΕ, χίλιες φορές δε θα περίμενα να καλέσει κάποιον του ΣΥΝ.
Δε βαριέσαι. Είχαμε δει και κάμποσο απ’ το DVD, ε, λέμε, ας απολαύσουμε λίγο τη σύγχρονη Αριστερά.
Αλλά ο καριόλης ο Αλέξης, κατάφερε να με εκνευρίσει. Δεν είναι αυτό που λέει ο ποιητής στη σκάλα το πρόβλημα για μένα, η φτωχή θεωρητική σκέψη του Αλέξη, ή ότι «απαξίωσε τον Μάρξ».
Χέστηκα, ας τον απαξιώσει, γιατί είχε κανένας την εντύπωση ότι μέχρι τώρα τον είχε λάβαρο ας πούμε?
Άλλο μου ‘σπασε τ’ αρχίδια εμένα:
Ο τύπος το μόνο που έκανε ήταν να περιγράφει πιο αναλυτικά ό,τι έδειχναν πιο πριν τα βίντεο και ότι έλεγε ο Κούλογλου πριν τον ρωτήσει.
Κάποια στιγμή γύρισα στους άλλους 2 και τους λέω «δε καταλαβαίνεις ποιος κάνει την εκπομπή και ποιος είναι ο καλεσμένος». Και όντως έτσι ήταν.
Κι όχι τπτ άλλο, ρώταγε συνέχεια ο Κούλογλου: «ΕΣΕΙΣ ΣΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΤΙ ΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ, ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ???».
Ξανά ο Αλέξης: Η διατροφική κρίση (…), η παγκόσμια κρίση (…), η περιβαλλοντική κρίση (…), ό,τι έσπειραν οι ΗΠΑ τώρα το θερίζουν (…), η γενιά των 700 Ευρώ (…), δε τα βγάζουμε πέρα (…), στη Λατινική Αμερική υπάρχει ένα κύμα αμφισβήτησης του νεοφιλελευθερισμού (…), η Βενεζουέλα (…), η Βολιβία (…),
…και για την ερώτηση ΤΙΠΟΤΑ.
Λες και ήταν εκφωνητής δελτίου ειδήσεων.
Ξανά, την ίδια ερώτηση ο Κούλογλου στο τέλος των όσων λέει, ξανά τα ίδια ο Αλέξης.
Ε ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΜΩΡΕ ΜΑΛΑΚΑ!
ΜΗ ΣΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ!
Γρόθε!
Ε γρόθε!
Ε, στο καπάκι μας έκοψαν και το ρεύμα στη Φορτέτσα και ησυχάσαμε μια και καλή, ανάψαμε τα κεριά μας, ήπιαμε τις μπύρες μας, έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος…