ΕΤ1 χωρίς ρεπορτάζ

Είναι γνωστές οι διαφωνίες μου με τον κ. Κούλογλου και τις εκπομπές του. Θεωρώ ότι είναι ένας σοσιαλδημοκράτης που απλά θα ήθελε έναν πιο ανθρώπινο καπιταλισμό και προσπαθεί στο μέτρο των δυνατοτήτων του να στρέφει τον προβληματισμό του κόσμου για διάφορα θέματα σε ανώδυνες κατευθύνσεις.

Όπως επίσης έχω πει αρκετές φορές ότι είναι απαράδεκτος ο τρόπος που παρουσιάζει θέματα σχετικά με την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκόσμια: Μονόπλευρα, με πλήρη απουσία των απόψεων του ΚΚΕ και των ΚΚ γενικότερα, κάποιες φορές και με παραποίησή τους και όλα τα σχετικά

Τα πάντα όμως είναι σχετικά σ’αυτή τη ζωή.

Γιατί οι εκπομπές του Στέλιου Κούλογλου, ακόμα και όταν είναι για τέτοια θέματα, δίνουν τροφή για συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων κτλ., πράγματα δηλαδή που ο μέσος όρος των σημερινών τηλεοπτικών εκπομπών τα στέλνει στο καλάθι των αχρήστων.

Άσε που για πολλά θέματα, διεθνή, πολεμικά κ.ά. αποκαλύπτουν οι εκπομπές του πλευρές της σημερινής καπιταλιστικής βαρβαρότητας που δύσκολα θα έβλεπε αλλιώς ο Έλληνας τηλεθεατής.

Έτσι λοιπόν είναι όντως μαλακία που κόβεται η εκπομπή του από την ΕΤ1 από του χρόνου. Και από τη στιγμή που αυτό δε γίνεται ούτε καν λόγω τηλεθέασης, αφού έχει σταθερά παραπάνω από τον μέσο όρο της ΕΤ1, μπαίνουν λογικότατα και μια σειρά ερωτήματα σχετικά με το γιατί κόπηκε η εκπομπή.

Δείτε κι εδώ για πιο αναλυτικά, όπως και εδώ για μια αναλυτική παράθεση των θεμάτων των εκπομπών του τα τελευταία χρόνια.

Θεματική Βραδιά: Λατινική Αμερική

Θεματική βραδιά χτες στην ΕΤ1.Δε ξέρω αν την είδε κανείς. Την είδα εγώ. Χρήσιμη, σίγουρα, ειδικά για όποιον δεν ήξερε καθόλου τί παίζει. Αποτελούνταν από 3 μέρη, το πρώτο για τη Βολιβία, το 2ο για τις εξελίξεις στη Λατινική Αμερική γενικότερα και το 3ο, που ήταν επανάληψη παλιότερου ρεπορτάζ, για το ρόλο των ΜΜΕ στο πραξικόπημα που είχε επιχειρηθεί στη Βενεζουέλα το 2002.

Οι άποψή μου για τα συγκεκριμμένα ντοκιμαντέρ είναι η ίδια με την άποψη για το δημιουργό τους, τον κ. Κούλογλου γενικότερα.Είναι σοσιαλδημοκράτης ο άνθρωπος, πιστεύει (βαθιά όπως κατάλαβα χτες) σε έναν καπιταλισμό όπου το κράτος θα παλεύει να βάζει ένα φρένο στην ασιδοσία των μεγάλων εταιρειών, να δίνει κάποια κομμάτια του πλούτου που παράγει κάθε χώρα πίσω στους εργαζόμενους κτλ.

Και από αυτή τη σκοπιά ήταν παρουσιασμένα και τα γεγονότα στα χτεσινά ντοκιμαντέρ. Με ένα κάποιο ζόρι σε ορισμένες στιγμές να τονιστεί πως καμία σχέση δεν έχουν οι εξελίξεις στην Βενεζουέλα, στη Βολιβία, στη Νικαράγουα, στον Ισημερινό με το κοινωνικό σύστημα της Κούβας, πέραν της αντίστασης στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Έστω και σαν απειροελάχιστο ενδεχόμενο εξέλιξης των πραγμάτων.

Ξαναλέω, είναι χρήσιμα και ενημερωτικά ντοκιμαντέρ, και όποιος μπορεί να τα βρεί ας στείλει και δω κανα σχόλιο να τα μοιραστούμε. Ειδικά το 3ο, για το ρόλο των ΜΜΕ στη Βενεζουέλα, είναι όλα τα λεφτά. Άκρως αποκαλυπτικό, αυτό λέω μόνο. Πόσο μάλλον αν το συγκρίνεις και με την κατάσταση στον χάρτη των ΜΜΕ στη χώρα μας αυτή τη στιγμή.

Αλλά κύριε Κούλογλου, δίχνετε μόνο τη μία πλευρά των κινημάτων αυτών. Αυτή που σας βολεύει. Αυτή που όσο προχωράει το πράμα, όλο και περισσότερο φαίνεται πως κρατάει α κινήματα εκεί πίσω από τις δυνατότητές που έχουν αναπτύξει. Που τα κάνει κάθε στιγμή να φλερτάρουν με μια επάνοδο της «καπιταλιστικής ομαλότητας» στις χώρες αυτές, για χάρη μιας αστικής «δημοκρατικότητας» που στα μάτια μεγάλου κομματιού του κόσμου εκεί έχει ξεσκεπαστεί και ξεπεραστεί νομίζω.

Δεν γίνεται η Λατινική Αμερική κόκκινη κ. Κούλογλου, όπως δείχνατε στο χάρτη σας στο 3ο ντοκιμαντέρ. Δεν γίνεται κόκκινη από τις κυβερνήσεις της Βραζιλίας, της Αργεντινής και άλλες, επειδή έγιναν κάποιες διακρατικές συμφωνίες.

Αυτό είναι το «κόκκινο» που θα βόλευε εσάς!

Αυτό είναι το κόκκινο, μέχρι το οποίο θα θέλατε εσείς να φτάσουν οι λαοί εκεί!

Εσείς και ο πρόεδρος της διεθνούς σας, ο μαχητής κατά του σκληρού καπιταλισμού, Γ.Α.Π.

Κόκκινη μπορεί να γίνει η Λατινική Αμερική. Γιατί όχι? Ο λαός στους δρόμους είναι, ρήγματα στην επιρροή των αστικών ιδεολογημάτων υπάρχουνε. Και ρήγματα που δύσκολα θα κλείσουνε.

Αλλά κόκκινη θα τη κάνουν οι λαοί της, είτε παρασύροντας μαζί τους και τους τωρινούς τους προέδρους, που καθημερινά στις αποφάσεις τους ακροβατούν ανάμεσα σε 2 βάρκες, είτε, όταν και αν χρειαστεί, ξεπερνόντας τους.

Αν δυναμώσουν λίγο και τα Κ.Κ. …

Παρ’ όλα αυτά ξαναλέω: Βρείτε και αξιοποιήστε όπως και δήποτε ειδικά το ντοκιμαντέρ για τα ΜΜΕ…

Υ.Γ. Μετά από 20 λεπτά πρσπαθειών να κάνω κάπως ανθρωπινές τις παραγράφους και τη παρουσίαση του κειμένου, τα παρατάω. Άμα θυμώσει το wordpress τελικά δε σε σώνει τπτ αγαπητέ συν-μπλόγκερ…

…συν…το πιάσατε το υπονοούμενο, εεεε?