Απεργία την Τετάρτη που πέρασε, οπότε την Παρασκευή, όταν κυκλοφόρησαν οι εφημερίδες θα περίμενε κανείς να βρει πλούσια ρεπορτάζ για τις συγκεντρώσεις. Όπως και στις τηλεοράσεις βέβαια. Και πράγματι, υπήρξαν και τέτοια. Μόνο που …έτυχε να μην υπάρχουν ρεπορτάζ για καμία από τις 64 συγκεντρώσεις του Π.Α.ΜΕ.
Ακόμα και αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για κάποιους. Και πάνω απ’όλα για την «υπεραριστερή» Ελευθεροτυπία. Η οποία στο ρεπορτάζ της για την «μεγαλειώδη» συγκέντρωση της ΓΣΕΕ αναφέρει, μεταξύ άλλων:
(…)»Πάντως, κατά τις τελευταίες τρεις κινητοποιήσεις, και σαφώς προχθές, οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ ήταν υποδεέστερες αυτών των συνδικάτων. Το ΚΚΕ μοιάζει να απομονώνεται όταν οι κοινωνικοί αγώνες αναπτύσσονται και όμοιό του δεν υπήρξε έως τώρα στην ιστορία του μαζικού κινήματος. Μάλιστα το ΠΑΜΕ χθες έβγαλε ανακοίνωση, ισχυριζόμενο ότι η συγκέντρωση της Ομόνοιας ήταν διπλάσια και κατηγόρησε τους ξένους ανταποκριτές στην Αθήνα για διάκριση και μονομέρεια εις βάρος του.»(…)
Όσον αφορά την ανακοίνωση του Π.Α.ΜΕ. για τους ξένους ανταποκριτές, στην οποία αναφέρεται η Ελευθεροτυπία, πρόκειται για αυτήν εδώ.
Προφανώς δεν είναι το πρόβλημα αν η συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ. ήταν διπλάσια, ίδια ή μισή από της ΓΣΕΕ. Το πρόβλημα είναι πώς (how) η Ελευθεροτυπία από την απεργία της Τετάρτης βγάζει το συμπέρασμα πως «το ΚΚΕ απομονώνεται όταν οι κοινωνικοί αγώνες αναπτύσσονται».
Ας μιλήσουμε π.χ. παίρνοντας σαν δεδομένη την χειρότερη δυνατή εκδοχή (για τις συγκεντρώσεις της Αθήνας): Η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ είχε περισσότερο κόσμο.
Όπως έχω δεί σε διάφορες ΠΑΣΟΚικες εφημερίδες, εκτιμούν πως στην συγκέντρωση της ΓΣΕΕ είχε ~150000. Προσωπικά τα θεωρώ παραφουσκωμένα όλα αυτά και ΠΑΣΟΚικες συνδικαλιστικές υπερβολές, αλλά έστω. Πόσο είχε τότε η συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ.?
Ας πούμε ότι είχε 130, 120, ακόμα και 100000?
Δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση για τη ΓΣΕΕ ένα πλήθος τουλάχιστον 100000 στην πρωτεύουσα της χώρας επέλεξε να συμμετέχει σε μια συγκέντρωση η οποία:
- δεν προβαλλόταν ποτέ από κανένα ΜΜΕ πέραν του Ριζοσπάστη και του 902,
- διοργανώνονταν από έναν φορέα που κατασυκοφαντείται επί χρόνια (δείτε π.χ. ακόμα και το απόσπασμα της «Ε» που έβαλα, από τη μία παρουσιάζουνε το ΠΑΜΕ, από την άλλη την «συγκέντρωση των συνδικάτων». Λες και το ΠΑΜΕ αποτελείται από κουκούτσια ελιάς, όχι από συνδικάτα…) και από τους πάντες, με όλους, δεξιούς & «αριστερούς» να τονίζουν πόσο βλάπτει και μόνο η ύπαρξή του (πόσο μάλλον η μαζικοποίησή του)
- (το κυριότερο) βάζει στο στόχαστρο εκτός από την «κακιά δεξιά» την εργοδοσία, το ΠΑΣΟΚ, την πολιτική της Ε.Ε. και ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ.
Υπενθυμίζω παρεπιπτόντως πως, σε αντίθεση με την ΓΣΕΕ, το Π.Α.ΜΕ. δεν διοργάνωσε μόνο μία συγκέντρωση στην Αττική, αφού υπήρχε συγκέντρωση και στον Πειραιά, η οποία ήταν επίσης μαζικότατη. Οπότε αν θέλουμε να συγκρίνουμε πρέπει να «προσθέσουμε» και αυτή.
Αυτό λοιπόν λέγεται απομόνωση μωσή Ελευθεροτυπία? Εγώ πάντως το βλέπω σαν τάση. Τάση όλο και περισσότερου κόσμου την αντίθεση, την αηδία του απέναντι στον «συνδικαλισμό» της ΓΣΕΕ να την εκφράζει τόσο ολοφάνερα.
Όπως βλέπω και «αριστερές» εφημερίδες του στυλ της Ελευθεροτυπίας να παίζουν τον δικό τους ρόλο στο να μην προβάλλεται ποτέ και πουθενά αυτή η τάση.
Α, μετά από όλα αυτά καθόλου περίεργο δεν είναι ποιανού πολιτικού χώρου η Ελευθεροτυπία αποτελεί την επίσημη αγαπημένη (μακάρι βέβαια να ‘τανε μόνο αυτού, και σε άλλους …αριστερούς χώρους τα ίδια ποσοστά περίπου έχει…).
Έτσι διαπλάθονται ριζοσπαστικές & αριστερές συνειδήσεις! Στο μπλέντερ του Τεγόπουλου…
Τέλος, έχει μερικά κομμάτια κυριακάτικης λάσπης και ο ερυθρός στο μπλογκ του, οπότε σας παραπέμπω εκεί και δεν τα ξαναγράφω κι εγώ…
(update: Του ερυθρού του ξέφυγε και αυτό το διαμάντι της κυριακάτικης Καθημερινής, οπότε το συμπληρώνω. Ειδικά στον αμετανόητο θα φτιάξει το κέφι 😀 )