Τί να πώ για τη χτεσινή απεργία? Ήταν σίγουρα η μεγαλύτερη σε συμμετοχή απεργία που έχω δεί εγώ στο Ηράκλειο. Μιλάω για την απεργία, άλλο οι πορείες. Ειδικά από τον ιδιωτικό τομέα σίγουρα η μεγαλύτερη σε συμμετοχή. Για πρώτη φορά σε απεργία στο Ηράκλειο περπάταγες το απόγευμα, πολλές ώρες μετά τις πορείες δηλαδή, στο κέντρο και τα περισσότερα εμπορικά μαγαζιά ήταν κλειστά! Επιτέλους!
Πρώτη φορά επίσης συμμετείχε τόσο μαζικά κόσμος στην περιφρούρηση της απεργίας από τα χαράματα. Μπορούσαμε επιτόπου το πρωί να ξεκινάγαμε μια μικρή πορεία π.χ. αν θέλαμε. Για τα δεδομένα του Ηρακλείου πραγματικά αξιοπρόσεκτο.
Εγώ το πρωί για παράδειγμα ήμουν περιφρούρηση στο Πλαίσιο, όπου για πρώτη φορά δεν ήρθε κανένας εργαζόμενος ούτε υπεύθυνος (πράγμα που βέβαια είχε σαν αποτέλεσμα να βαριόμαστε πρωινιάτικα λίγο, αλλά χαλάλι).
Φυσικά αυτό μπορεί να έγινε και σαν μέτρο από την εργοδοσία, δηλαδή να είπε σε όσους δουλεύουν εκεί να πάνε κατευθείαν ας πούμε στις 12:00 για δουλειά. Και πάλι όμως, αυτό δείχνει πως, σε αντίθεση με προηγούμενες απεργίες, σε υπολογίζουν. ΗΞΕΡΑΝ/ΠΙΣΤΕΥΑΝ πως θα ήσουν εκεί!
ΚΑΙ αυτό πρωτόγνωρο για το Ηράκλειο.
Η πορεία του Π.Α.ΜΕ. ήταν η μεγαλύτερη που έχει κάνει ποτέ στο Ηράκλειο και φανερά μεγαλύτερη από εκείνη του Δεκέμβρη. 700-800 άτομα. Στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου προφανώς ήταν πολύ περισσότεροι -δίνει ο χαμόγελος μια εικόνα- αλλά είπαμε: Μιλάμε για το Ηράκλειο, την πρωτεύουσα της πράσινης Κρήτης!
Σύμφωνα πάλι με τον χαμόγελο και όσα μου είπε μετά στο καφέ στη πορεία του Εργατικού Κέντρου μάλλον συμμετείχαν λιγότεροι από την αντίστοιχη του Δεκέμβρη.
Τί άλλο?
Ε, μετά την πορεία η περιφρούρηση συνεχίστηκε στα 2 καταστήματα της Sprider λόγω της απόλυσης εργαζόμενης πριν τη προηγούμενη απεργία. Γύρω στις 18:00 το απόγευμα και αφού ήταν από το πρωί κλεισμένοι μόνοι τους μέσα στα καταστήματα οι 2 υπεύθυνοι αποχώρησαν ταυτόχρονα (συντεταγμένα και αυτοί 🙂 ) και πήγαμε και μεις ξεθεωμένοι στις δουλειές μας. Ευτυχώς στο κατάστημα που ήμουν εγώ ένας σύντροφος μαγείρεψε και μας έφερε απ’το σπίτι ένα ταψί πεϊνιρλί δικιάς του συνταγής…
Καθόμουνα και σύγκρινα στο μυαλό μου εγώ το απογευματάκι τις κινητοποιήσεις με τις αντίστοιχες επί Γιαννίτση. Πραγματικά και χωρίς όρεξη να τα παραφουσκώσω, είμαστε καλύτερα. Τότε το μπλοκ που θα αποκαλούσαμε «ταξικές δυνάμεις» άντε να ήταν 200 άτομα στο Ηράκλειο. Άντε 250 βαριά. Και άμα έκανες και χωριστή συγκέντρωση (γιατί τότε ήταν κοινή), ποιος ξέρει πόσοι και από αυτούς ακόμα ακόμα θα έρχονταν!!!
Ο κόσμος συνολικά στις συγκεντρώσεις από την άλλη (δηλαδή Π.Α.ΜΕ + ΓΣΕΕ) ναι, ήταν περισσότερος τώρα, σίγουρα, αλλά όχι και τρελά περισσότερος. Και σίγουρα τώρα στον ιδιωτικό τομέα η συμμετοχή ήταν καλύτερη.
Με 2 λόγια: Οι συσχετισμοί (ακόμα και στη πρωτεύουσα του «νησιού της αντεπανάστασης», στο Ηράκλειο 😀 ) αλλάζουν υπέρ του Π.Α.ΜΕ.,
αλλά συνολικά ο κόσμος που αντιδρά ενάντια στα μέτρα της κάθε φορά κυβέρνησης αυξάνεται μεν, αλλά δυσανάλογα σε σχέση με την ένταση της επίθεσης που δέχονται τα λαϊκά συμφέροντα.
Για να δούμε και τη συνέχεια…
A8lios Weblog 