Ο Λιάπης στο χωριό «Νίκος Μπελογιάννης»

Σαν σήμερα, 30 Μάρτη (έτυχε να’ναι και φέτος Κυριακή όπως και τότε), εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης. Δέστε και στον Μπολσεβικίδη σχετικά.

Ίσως γι αυτό να επέλεξε και ο Μιχάλης Λιάπης, από τους πλέον σοβαρούς 😀 υπουργούς της κυβέρνησης της ΝΔ, αυτές τις μέρες να επισκευτεί το χωριό της Ουγγαρίας που φέρει το όνομά του (του Μπελογιάννη, όχι του Λιάπη).

Τον είδα λοιπόν το Λιάπη χτες στις ειδήσεις να κάνει δηλώσεις από εκεί. Αφού πρώτα του τραγούδησαν κάτι παιδάκια, απόγονοι των πολιτικών προσφύγων που έφτιαξαν το χωριό.

Και τί δήλωσε ο θεός?

«Το χωριό Νίκος Μπελογιάννης μας δείχνει τί είναι ικανοί να δημιουργήσουν οι Έλληνες όταν είναι ενωμένοι»!

Δηλαδή πέστε μου, υπάρχει πιο ηλίθια δήλωση που θα μπορούσε να κάνει?

Άιντε, να μη ζητήσει συγγνώμη για τα όσα τράβηξαν όσοι ίδρυσαν το χωριό αυτό από το Ελληνικό Κράτος.

Που παρότι άκουγαν από το ελληνικό κράτος επί δεκαετίες πως είναι «ΕΑΜοβούλγαροι» & «δάκτυλοι της Μόσχας» αυτοί μάθαιναν στα παιδιά τους τις παραδώσεις, την γλώσσα κτλ. της χώρας τους.

Άιντε, να το παίξει και εκπρόσωπος της «εθνικής ομοψυχίας» και ότι «τιμάει όσους αγωνίστηκαν από όλες τις παρατάξεις».

Αλλά όχι και ενωμένοι ρε Λιάπη! Μα πόσο στόκος είσαι πια?

Συ το γάμσες και ψόφσε!

Ευτυχώς κάποιος κάτι πρέπει να ‘χε πει στα παιδάκια για το τί εκπροσωπεί πολιτικά ο κύριος που ήρθε για επίσκεψη και έτσι τραγούδησαν σε άπταιστα ελληνικά, πριν κλείσει η μετάδοση, το

«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή…» 

(παρακαλάω να πήρανε χαμπάρι τη δήλωσή του και στην Ελληνοφρένεια, αυτό μόνο. Τέλος!)

Περιοδεύοντας…

Περιοδεία χτες με την τοπική ΚΟΒ στα χωριά Βούζι και Μαντασιά του Δομοκού (Φθιώτιδας, για όσους δεν ξέρουν το γνωστό κέντρο του Σύμπαντος…).

Στο Βούζι λοιπόν πάμε σε ένα καφενείο, τα γνωστά, «καλησπέρα, από το ΚΚΕ είμαστε», «εκλογές έρχονται, πώς το βλέπετε…» κτλ. και τι μας λέει ένας μπάρμπας;

«Εγώ είμουνα στον Δημοκρατικό Στρατό, εσάς τί να σας κάνω;»

Όπα λέω, που τον πετύχαμε αυτόν; Συνεχίζει όμως…

«Καλά, την ξέρουμε την κλίκα της Κεντρικής Επιτροπής, μόλις έφυγε μετά τον εμφύλιο από την Ελλάδα έστελνε μετά κόσμο -να μας κάνει τί- να μας διαφωτίσει;»

«Τί τον έστειλε τον Φλωράκη; Τί τον έστειλε τον Μπελλογιάννη;»

και τέτοια. Μάταια να προσπαθούμε να πούμε και καμιά κουβέντα για το 2007. Αυτός εκεί. Κάποια στιγμή τσίμπησαν και μερικοί, άρχισαν να του απαντάνε, οπότε ξεσπάθωσε ο φίλος…

«Η Δαμανάκη και ο Ανδρουλάκης τί ήταν, αγωνιστές; Θα σου πώ εγώ τι ήταν: Πράκτορες της CIA»!

Ναι, το ακούσαμε και αυτό! Εγώ ομολογώ δεν είχα ξανακούσει παρόμοια ατάκα. Και τί να του πεις. Ότι η Μαρία της Αριστεράς και ο Ανδρουλάκης είναι στο ΠΑΣΟΚ, να του απαντήσεις ιστορικά; Χαιρετήσαμε και φύγαμε. Έτσι κι αλλιώς, τη συζήτηση με τον υπόλοιπο κόσμο της παρέας μας την είχε χαλάσει…

Λίγο πιο κάτω μας έπιασε ένας συγχωριανός και μας είπε πως ο …αντάρτης ήταν ασφαλίτης που έχει βγεί στη σύνταξη!!!

Έπρεπε να το είχα καταλάβει. Οι σκέψεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την «ενεργό γύρανση» έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζονται. Προσοχή λοιπόν…