Δε ξέρω αν έτυχε να δει κανένας σας τις «αποκαλύψεις στην πολιτική», την εκπομπή πολιτικού σχολιασμού στον ΑΝΤ1 δηλαδή που παρουσιάζει ο Ευαγγελάτος.
Τί έγινε εκεί? Θα σας πω:
Ήταν -για τί άλλο- για τη συνέπεια της κρίσης. Και είχε καλεσμένους την Διαμαντοπούλου από ΠΑΣΟΚ, έναν από τη ΝΔ και τον Γιάννη Κακουλίδη, συγγραφέα ή κάτι τέτοιο και παλιό υποψήφιο του ΣΥΝ σε εκλογές.
Κάποια στιγμή λοιπόν κάνουν μια σύνδεση με Στουτγκάρδη (νοτιοδυτική Γερμανία). Όπα λέω, για να δούμε τα παλιά μας τα λημέρια…
Είχε εκεί λοιπόν 3 Έλληνες και τους ρωτούσε για τις επιπτώσεις της κρίσης στη ζωή τους. Οι 2 από αυτούς ήταν εργαζόμενοι στη Mercedes. Τους ρωτάει ο Ευαγγελάτος τί παίζει εκεί, και του εξηγεί ο ένας:
«Στο δικό μας το εργοστάσιο, στο οποίο δουλεύουν 43000 άτομα, δεν κινείται φύλλο αυτή τη βδομάδα. Ωστόσο εμείς πληρωνόμαστε, όχι όμως από την εταιρεία, αλλά από ένα ταμείο που έχουμε φτιάξει σαν σωματείο για τέτοιες περιπτώσεις κρίσης. Έχουμε κάνει βλέπετε μια συμφωνία με την εταιρεία από το 2004, η οποία λέει πως η εταιρεία δεν πρόκειται να κάνει απολύσεις λόγω οικονομικών της προβλημάτων. Αντίθετα, σε περιόδους κρίσης έχουμε συμφωνήσει πως όταν είμαστε ανοιχτά εμείς θα δουλεύουμε μέσα στη βδομάδα μια μέρα παραπάνω ή και ακόμα περισσότερο, την οποία μέρα όμως δε θα την πληρωνόμαστε άμεσα, αλλά τα λεφτά θα πηγαίνουν σε αυτό το ταμείο που έχουμε φτιάξει».
Και τί λέει μετά ο θεός ο Ευαγγελάτος στον βουλευτή της ΝΔ?
«Είδατε κύριε υπουργέ πώς φροντίζει το κράτος στη Γερμανία τους εργαζόμενους? Μπορεί οι εταιρείες να πιέζονται, αλλά το κράτος είναι ΕΚΕΙ!» 😯
Του λέει ο νεοδημοκράτης ότι απ’ ότι κατάλαβε δεν έχει κάποια εμπλοκή το κράτος στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά επιμένει ο Ευαγγελάτος. «Όχι, το κράτος τους έχει σώσει!»
«Καλά», λέει ο βουλευτής, «μπορεί να ξέρει η κυρία Διαμαντοπούλου καλύτερα, που ήταν και επίτροπος».
Και εννοείται ότι ήξερε… 😉
Λέει λοιπόν η Διαμαντοπούλου: «Είναι αλήθεια πως το κράτος δεν έχει κάποια οικονομική συμμετοχή στο συγκεκριμένο θέμα. Ξέρετε, τέτοιες συμφωνίες ανάμεσα στα συνδικάτα και στην εργοδοσία είναι πολύ συνηθισμένες στην κεντρική ευρώπη. Είναι όμως συνηθισμένες γιατί και οι δύο πλευρές δείχνουν μια ωριμότητα από τη μία, μια σύνεση και δεν προβάλλουν παράλογες απαιτήσεις. Και είναι επίσης συνηθισμένες -και εκεί έρχεται ο ρόλος του κράτους κύριε Ευαγγελάτο- (ααααααααχ, εμείς όμως σε τί χώρα, σε τί κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Νίκο Ευαγγελάτο???? 😆 ) γιατί εκεί τα κράτη και οι κυβερνήσεις διαχρονικά έχουν πάρει μέτρα ώστε να θεσμοθετηθεί και να λειτουργεί ο κοινωνικός διάλογος, πράγμα που εδώ στην Ελλάδα δεν μπορεί να το κάνει αποτελεσματικά η ΝΔ».
SSSSStrikeeeeee! Τον τάπωσε τον νεοδημοκράτη. Τί να πει κι αυτός? Στην πουτάνα πουτανιές γίνεται? Δε γίνεται…
Δικαιωμένος λοιπόν ο Ευαγγελάτος, αφού η κυρία επίτροπος έδειξε περίτρανα πως το κράτος φροντίζει για τους εργαζομένους στη Γερμανία, το πάει παραπέρα. Γιατί στην «εξέδρα» ήταν καθισμένος και ο «εκπρόσωπος των εργαζομένων» Καλύβης (εκπρόσωπος του ΣΥΝ στη ΓΣΕΕ).
«Κύριε Καλύβη, γιατί δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο και στην Ελλάδα? Γιατί δεν μπορεί να δείξει κι εδώ το εργατικό κίνημα μια τέτοια ωριμότητα όπως στη Γερμανία, να είναι ενωμένο και να πετυχαίνει τέτοιες συμφωνίες για τους εργάτες, αλλά είναι διασπασμένο ουσιαστικά σε 2 συγκεντρώσεις κάθε φορά κτλ.?»
Τί να πει κι ο έρμος ο Καλύβης, πιάστηκε από κάποια πράγματα που είπε ο πρώτος από τους 3 Έλληνες που είχαν βγει στο «γερμανικό παράθυρο» (είχε πει μεταξύ άλλων ότι το επίδομα ανεργίας εκεί είναι για έναν χρόνο στο 80% του μισθού, που γι αυτόν ήταν 1200Ε), και άρχισε να λέει διάφορες κλασσικές γενικολογίες της ΓΣΕΕ, για το πόσο πιο χαμηλοί είναι εδώ οι μισθοί και τα επιδόματα ανεργίας, για το πόσο μεγάλη ακρίβεια έχουμε σε σχέση και με τη Γερμανία ακόμα ακόμα, τα γνωστά δηλαδή. Μέχρι που έκανε και τη βαριά κριτική του, ότι «κάποιοι συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προωθούν την πολιτική των κομμάτων τους».
Άλλο που δεν ήθελε και ο Ευαγγελά, πιάνεται από αυτό για να ξαναρχίσει να σολάρει «μα είναι δυνατόν να είανι ο άλλος συνδικαλιστής και μετά από 5 χρόνια να τον βλέπεις στη Βουλή? Και να συμβαίνει αυτό σε όλα τα κόμματα, και στη ΝΔ, και στο ΠΑΣΟΚ, και στο ΚΚΕ και στο ΣΥΝ?» (ααααααααχ, σε τί κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Νίκο Ευαγγελάτοοοοοο????).
Εκεί όμως ήταν και πάλι παρούσα η κυρία επίτροπος για να ταπώσει και να κλείσει η βαθυστόχαστη συζήτηση περί εργατικού κινήματος:
«Μα κύριε Ευαγγελάτο, και στη Γερμανία τα 2/3 των Βουλυτών είναι παλιά συνδικαλιστικά στελέχη. Εδώ έχουμε πάρα πολύ λιγότερες τέτοιες περιπτώσεις αναλογικά…»
Μόκο οπότε ο Ευαγγελά. Αφού έτσι είναι και στας Ευρώπας, τί να πει? Πάμε σε άλλο θέμα.
Είπαμε άλλωστε, στην πουτάνα πουτανιές δεν έχει…
.
Σχολιάκι δικό μου:
Δεν είναι υπέροχο να αναγνωρίζεται με τέτοιους διαλόγους εμμέσως η δουλειά που έχεις κάνει? Δε ξέρω, εγώ πολύ το γουστάρω.
Γιατί ποιος ευθύνεται για την «ανωριμότητα» μεγάλης μερίδας των εργαζομένων και του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα?
Ποιος «φταίει» για το ότι, ενώ έχουν πέσει κονδύλια και κονδύλια από την Ε.Ε., έχουν φτιαχτεί επιτροπές και επιτροπές, εθνικές, κλαδικές, περιφερειακές, νομαρχιακές, έχουν δώσει τόσες και τόσες «συμβουλές» τα «ευρωπαϊκά συνδικάτα», στη συνείδηση των περισσοτέρων Ελλήνων η φράση «κοινωνικός διάλογος» είναι συνώνυμη με το «ξεπούλημα δικαιωμάτων», ενώ όσοι συνδικαλιστές συμμετέχουν σε αυτούς αντί να χαρακτηριστούν «υπεύθυνοι» χαρακτηρίζονται «λαμόγια» και «πουλημένοι»?
Ποιος ευθύνεται για το ότι στην Ελλάδα δεν γίνονται συμφωνίες (σε τέτοιο βαθμό έστω) με τους εργοδότες που να τους επιτρέπουν να έχουν από τη μία φτηνή εργασία όσες μέρες θέλουν, να κλείνουν από την άλλη το μαγαζί όποτε γουστάρουν χωρίς αποζημιώσεις, και να τους λέμε και ευχαριστώ?
Ξέρετε εσείς ποιός μπορεί να φταίει γι αυτό το χάλι?
A8lios Weblog 