Ξυπνάω το πρωί και κάποια στιγμή λέω να ανοίξω το γκουγκλριντερ. Εκεί βλέπω το ποστ του elliot afanas για μικρές -χαριτωμένες όμως- προβοκάτσιες της Αυγής απέναντι στο ΚΚΕ.
Πάω αργότερα να πάρω το ριζοσπάστη μου και να πιώ έναν καφέ και βλέπω μέσα (στο ριζοσπάστη) τα παρακάτω:
1) -το θέμα στο οποίο αναφερότανε και ο αφανας-
Οταν πηγαίνεις γυρεύοντας …βρίσκεις. Ακόμα και όταν δεν υπάρχει τίποτα να βρεις. Με άλλα λόγια, αν σου έχει ανατεθεί να βρεις σώνει και καλά κάτι για να ρίξεις δηλητήριο στο ΚΚΕ θα το δημιουργήσεις. Ανάλογα τη φαντασία και την ικανότητα εκείνου που μπαίνει στη διατεταγμένη υπηρεσία.
Ετσι, η «Κυριακάτικη Αυγή» ανακάλυψε – δημιούργησε ότι «αμηχανία, αποστασιοποίηση και τελικά μια τυπική διατύπωση ευχών ήταν η αντίδραση του ΚΚΕ στην απόφαση του ΑΚΕΛ να διεκδικήσει την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, με υποψήφιο τον ΓΓ του κόμματος Δημήτρη Χριστόφια…»!!! Στη συνέχεια προσπαθεί η «Κυριακάτικη Αυγή» να κολλήσει αυτά που δεν κολλάνε και με ύφος κακιάς κουτσομπόλας προσπαθεί «να βγάλει από τη μύγα ξίγκι», κάνοντας απίθανες υποθέσεις και τούμπες «λογικής», που θα ήταν αξιοθαύμαστες σε κάποιο τσίρκο αλλά δεν μπορούν να σταθούν σε καμιά πραγματική λογική. Για παράδειγμα, παρατηρεί ότι ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε την απόφαση του ΑΚΕΛ στην 11η σελίδα, ή ότι η ευχητήρια επιστολή της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ προς τον ΓΓ του ΑΚΕΛ έφυγε καθυστερημένα…
Να πούμε στην «Κυριακάτικη Αυγή» και κατά συνέπεια στον ΣΥΝ πως «καρφώνεται», δηλαδή πως παίρνουν όλοι χαμπάρι την αποστολή του, και ξέρουμε ότι δε θα νοιαστεί και πολύ. Την αποστολή του ποτέ δεν την έκρυψε για να τον πιάσει τώρα ο καημός για να σώσει τα προσχήματα. Ευτυχώς δεν είναι αυτοί οι φίλοι του ΑΚΕΛ, του κυπριακού λαού γενικότερα, της ίδιας της κυπριακής υπόθεσης. Αλλιώς ισχύει απόλυτα εδώ η λαϊκή ρήση «αν έχεις τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς»…
2)
«Αλαβάνο: Τελευταία είσαι πολύ αντιδεξιός! Δηλαδή… ολίγον υπέρ ΠΑΣΟΚ
***
Με το ΠΑΣΟΚ κλείνετε το μάτι ο ένας στον άλλον, τη στρατηγική σας την κρύβετε, άρα;»…
Αυτά σχολίαζε η σατυρική στήλη του «Τηλέπαθου» του «Ρ» πριν κάμποσες μέρες. Και ενοχλήθηκε σφόδρα η «Αυγή» η οποία την Κυριακή εξεμάνη: «Εγκαλείται ο Αλαβάνος… ως αντιδεξιός (…) σχόλιο του «Ριζοσπάστη» ασκούσε κριτική στον Αλ. Αλαβάνο διότι εσχάτως εμφανίζεται «αντιδεξιός». Δηλαδή, αρκετά αντικυβερνητικός. Κι αυτό κατά το ΚΚΕ αποτελεί μομφή για τον πρόεδρο του ΣΥΝ».
Δύο μικρές επισημάνσεις: 1. Της «Αυγής» προηγήθηκε ο Πρετεντέρης του «Βήματος» με τον ίδιο σχολιασμό που προφανώς της «Αυγής»… της άρεσε και τον αντέγραψε! 2. Οι απανταχού τηλέπαθοι συμπεραίνουν πολλά από το γεγονός ότι καθόλου δεν ενοχλήθηκε η «Αυγή» από το «ολίγον ΠΑΣΟΚ»…
Τα υπόλοιπα σχόλια και συμπεράσματα όλα δικά σας αγαπητοί μας αναγνώστες!
3)
«Γιατί ο Πρωθυπουργός συμπαθεί την κυρία Παπαρήγα», είναι τίτλος ανυπόγραφου άρθρου στο «Κυριακάτικο Βήμα», προβοκατόρικου στις προθέσεις του, αποτυχημένο ωστόσο όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος. Απάντηση στο ερώτημα που θέτει ο τίτλος δε δίνεται. Και ούτε φυσικά θα μπορούσε να αναλυθεί περαιτέρω μια εκτίμηση που υπάρχει μόνο στο μυαλό του συντάκτη του άρθρου.
Οι μόνες (δύο τον αριθμό) σχετικές με τον τίτλο αναφορές σε όλη την έκταση του άρθρου (το οποίο είναι αρκετά μεγάλο) είναι ότι κανείς δεν έχει ακούσει τον πρωθυπουργό «να λέει κακή κουβέντα για την κ. Παπαρήγα, με την οποία, από όποια οπτική κι αν το δει κάποιος, δε θα βρει ανάμεσά τους κανένα απολύτως κοινό στοιχείο» και ότι «δύσκολα θα ακούσει κανείς να περιλάβει στο λόγο της (σ.σ. η Αλ. Παπαρήγα) βολή κατά του πρωθυπουργού».
Δεχόμενοι την εκτίμηση ότι πράγματι ανάμεσα στο ΚΚΕ, συνεπώς και την Αλ. Παπαρήγα, και στη ΝΔ, συνεπώς και στον Κ. Καραμανλή, δεν υπάρχει κανένα κοινό στοιχείο, έχουμε να σχολιάσουμε: Η πολιτική αντιπαράθεση δεν ασκείται με «κακές κουβέντες», ούτε τις προϋποθέτει για να είναι σφοδρή. Τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ αντιπαρατίθενται, κρίνουν και καταγγέλλουν τη φιλομονοπωλιακή αντιλαϊκή πολιτική και των δύο εκπροσώπων του δικομματισμού χωρίς να υπολογίζουν εκείνους που μετράνε πόσες φορές θα εκστομίσουν τα ονόματα ποιων πολιτικών αντιπάλων για να βγάλουν συμπεράσματα περί «συμπαθειών» και «αντιπαθειών».
«Επιθέσεις» με χαρακτηρισμούς του στιλ «νταβατζήδες», «νονοί» και άλλα σχετικά δε συνιστούν πραγματική πολιτική αντίθεση, ούτε σφοδρή πολιτική επίθεση όπως την καταλαβαίνουν οι κύριοι του «Βήματος». Το αντίθετο θα λέγαμε. Συνήθως, γίνονται μόνο και μόνο για να καλυφθούν οι ουσιαστικές συγκλίσεις και η στρατηγική συμπόρευση του δικομματισμού, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και των παρανύμφων τους.
Στην πολιτική και στην κοινωνία που ζούμε, δεν υπάρχει χώρος για «συμπάθειες» και «αντιπάθειες». Ολοι στέκονται απέναντι σε όλους, στο βαθμό που εκφράζουν διαφορετικές θέσεις και προτάσεις, διαφορετικά ταξικά συμφέροντα. Σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ, η μάχη του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, στα κόμματα που την υπηρετούν και στα πρόσωπα που την εκφράζουν ήταν, είναι και θα είναι – επί της ουσίας – αδυσώπητη.
Εντάξει λέω, ίσως είμαστε και εμείς υπερβολικοί.
Τι περιμένουμε στην τελική; Να μας φέρονται οι αστοί και οι σύμμαχοί τους με το γάντι; Καλά κάνουν από τη μεριά τους…
Και πάνω που το λέω, πέφτει το μάτι μου πάνω στην «αθλητική ηχώ». Δεν είναι δα και καμία εφημερίδα που με έχει συνηθίσει σε πολιτικά σχόλια…
Βλέπω το πρωτοσέλιδο, την ξεφυλλίζω να δώ τα …εκατομμύρια του ΚΚΕ στην Ελβετία, να δώ τις …επιχωρηγήσεις της «Τυποεκδοτικής»… τίποτα!
Δεν είχε τίποτα μέσα η εφημερίδα που να σχετίζεται με το πρωτοσέλιδο.
Ε, εκεί τα πήρα. Είπαμε ρε παιδιά, δε θέλετε να μιλήσετε για τις πολιτικές απόψεις του ΚΚΕ. ΟΚ. Το συνηθίσαμε.
Θέλετε να τις παρουσιάζετε όπως σας βολεύει; ΟΚ. Το συνηθίσαμε.
Θέλετε να γράφετε διάφορες μπούρδες σαν ρεπορτάζ; ΟΚ. Το συνηθίσαμε.
Αλλά αυτό παραπάει. Είναι καινούργιο φρούτο.
Και μιας και το βλέπω μάλλον να χειροτερεύει το πράμα, είπα να φτιάξω μια κατηγορία μόνο για τέτοιες αναφορές/άρθρα/ρεπορτάζ -πώς να τα πείς κιόλας- που
βλέπω για αυτά σε άλλα sites/blogs,
διαβάζω για αυτά στο ριζοσπάστη,
ή απλά τα βλέπω ο ίδιος.
Το βλέπω να γίνεται η μεγαλύτερη κατηγορία αυτού του blog, παρεπιπτόντως…
A8lios Weblog 