Δεν ήμουν εκεί. Ήμουν Αθήνα.
Να δείτε χαρά που πήραμε με το 1-0 όμως!
Με πήρε ο Γιώργος μέσα από το στρατόπεδό του να πανηγυρίσουμε μαζί, μου ‘στειλε μήνυμα ο Πανάγος, το λέω κι εγώ στον αδερφό μου τον ΑΕΚτζή που ‘μουνα στο σπίτι του στην Αθήνα, μου λέει
«το ξερα, η ΑΕΚ είναι για τον π….., στα τελευταία παιχνίδια σέρνεται, ειδικά με την Βιγιαρεάλ γαμησέ τα, σκατά, άσε που αρρώστησα από το κωλόκρυο στο γήπεδο»
σκέφτομαι κι εγώ «ΛΕΣ???»!
Αλλά μόνο για λίγο. Η αλήθεια είναι πως όχι, δεν το πίστεψα. Όπως δεν το πίστεψαν και οι παίχτες. Όπως (φαντάζομαι) δε θα το πίστεψαν και ο Πανάγος και ο Μakrog που εκπροσωπούσαν την παρεά μέσα στο γήπεδο. Αλλά μπορούν να εκφράσουν την άποψή τους, νομίζω και εδώ πέρα…
Εγώ πάλι που δεν ήμουν εκεί, έκανα λές και κυνηγούσα μύγες με το mp3-player μέσα στον καρβουνιάρη για να πιάσω καλό σήμα στο ραδιόφωνο και να μάθουμε τι κάνει η ομάδα. Εγώ στο ένα ακουστικό, ο αδερφός μου στο άλλο. Αυτός να χαίρεται, κι εγώ…
Αλήθεια, εγώ τί?
Να λυπάμαι? Γιατί να λυπάμαι? Μου ‘ναι τπτ ο Εργοτέλης για να λυπάμαι? Κανας μπάρμπας μου που αρρώστησε είναι, καμιά θειά που πονάει? Όχι δα!
Οπότε συνεχίζουμε, όπως και πριν (και) από αυτή την ήττα. Πάμε γήπεδο για να βλέπουμε την κατάντια όχι μόνο του Εργοτέλη αλλά και άλλων ομάδων, που σας το λέω να το ξέρετε αγαπητοί φίλαθλοι, οι περισσότερες δεν είναι για να παίρνουν πάνω από Χ από τον Εργοτέλη (και αυτό τα λέει όλα και για τη δική τους ποιότητα), για να γελάμε, για να πίνουμε το καφέ μας (ΠΑΝΤΑ), για να δουλευόμαστε. Ε, πού και πού να βλέπουμε και μπάλα. Αλλά αυτό πλέον έχει καταντήσει ακόμα και ενοχλητικό, θα έλεγα.
Δημιουργεί άγχος, εντάσεις, απαιτήσεις, πράγματα ξένα στη φιλοσοφία αυτής της ομάδας. Να πα να γαμηθεί και το καλό θέαμα λοιπόν!
Όπως μου λεγε και ο Πανάγος πριν τον αγώνα στο msn, άλλο ένα σύνθημά μας για φέτος πρέπει να ναι:
«Σούπα στο Παγκρήτιο – Έργο ολε ολε»
Και κάπως να το βγάλουμε και προς τα έξω όλο αυτό το κλίμα. Λέγαμε με τον Πανάγο κάτι για κάποια πανό! Ελπίζω να το δεί και αυτός το πόστ έγκαιρα, να μου πεί που καταλήξανε με το Makrog στη «σύσκεψη» που πραγματοποιήθηκε στο Παγκρήτιο. Βέβαια, ότι και να λένε κατά λέξη τα πανό, θα χρειαστούμε μια διεθνιστική βοήθεια. Θα την έχουμε άραγες? Ε?
ΥΓ1. Μιάζει απίστευτο, αλλά νομίζω τα μάτια μου δε με απατούσαν όταν είδα τις φάσεις και στο γκόλ του Εργοτέλη γλυστράνε και οι 2 παίχτες του που πήγαν να το βάλουν!!! Καλά μη σχολιάσω για το γκόλ, η ταχύτητα της μπάλας όταν περνάει τη γραμμή πρέπει να τανε 1,019 χλμ την ώρα. Είναι η ίδια ταχύτητα με την οποία σηκώνεται ο παππούς μου από το κρεββάτι!
ΥΓ2. Άκουσα επίσης τη δήλωση του τιμημένου μας προέδρου ότι «δε πα να χάνουμε μια ζωή, ο Εργοτέλης τον Καραγεωργίου θα έχει προπονητή». Και μετά μου λέτε γιατί είμαι εργοτέλης… Πού αλλού ένας μαζόχας φίλαθλος σαν και μένα που εύχεται «να μείνει ο προπονητής, να μην αγοράσουμε και παίχτες για να δούμε αν και για πόσο μπορεί να συνεχίσουν το ίδιο χάλια», μπορεί να βρεί έναν τέτοιο πρόεδρο?
Πού ρε, πού?
Είσαι πολύ μπροστά μωρή εργοτρέλα, γι αυτό δε σε καταλαβαίνει άνθρωπος!
Vamos! Με την όπισθεν, πάντα!
Και ας μας φέρει το νέο έτος ακόμα πιο αστεία κυριακάτικα απογεύματα!
A8lios Weblog 