Ταινία: The dark knight
Posted by a8lios στο 23 Μαΐου, 2009
Η καλύτερη ταινία με υπερήρωα που έχω δει εδώ και πολύ πολύ καιρό. Ίσως και η καλύτερη ever. Επιτέλους, περιείχε κάτι παραπάνω από δράση.
Δεν ήταν μια απλή περιπετειούλα, με τον υπερήρωα να κατατροπώνει τον Χ κακό και να σώζει στο τέλος το κορίτσι (και μόνο την εκκλησία της ΦίνοςΦίλμς να λείπει για το κλείσιμο).
Είχε δραματικά στοιχεία, είχε τον υπερήρωα και να διαπιστώνει πως θα πορεύεται μοναχικά για πάντα (αυτό το έχουν και άλλες βέβαια) αλλά και να εκφράζει το εξής σημαντικό, που δε θυμάμαι να το έχω ξανασυναντήσει σε ανάλογη ταινία: Ότι η κοινωνία στην οποία ζει (το Gotham City) θα μπορέσει να απαλαγεί από “το κακό” και να πορεύτει προς την “ευτυχία” και τη δημοκρατία μόνο με έναν ηγέτη/μπροστάρη χωρίς κουκούλα, αναγνωρίσιμο από τον κόσμο και μέσα στον κόσμο.
Εξ’ άλλου, όπως αποδεικνύει και το τέλος της ταινίας, ο batman στη συγκεκριμένη περιπέτεια γι αυτό αγωνίζεται, να βοηθήσει δηλαδή έναν ηγέτη χωρίς μάσκα να ηγηθεί των πολιτών, και όχι απλά για να κατατροπώσει τον κακό.
Ένα είναι αυτό. Και το άλλο βεβαίως είναι ο Joker, που εμένα τουλάχιστον δε μου θύμισε σε τίποτα τους συνηθισμένους ηλίθιους κακούς που έχουμε συνηθίσει στις δεκάδες ταινίες με υπερήρωες που βγαίνουν τα τελευταία χρόνια. Επιτέλους ένας αδίστακτος κακοποιός ρε παιδί μου. Εντελώς αδίστακτος και εντελώς απρόβλεπτος όμως.
Επιτέλους κάποιος που δε κρατάει τους πρωταγωνιστές στη ζωή, μέχρι αυτοί να καταφέρουν να δραπετεύσουν και να τον ξεκάνουνε. Επιτέλους κάποιος που ξέρεις πως δε πρόκειται να μετανοήσει και τη στιγμή που πάει να γίνει καλός θα τον φάνε.
Απλά κορυφαίος αυτή τη φορά ο Joker!
Κατά τα λοιπά και σαν περιπέτεια νομίζω είναι υπερπλήρης, με τις γνωστές υπερβολές που υπάρχουν στις ταινίες του είδους, που ή τις αγαπάς και τις αποδέχεσαι ή δεν ασχολείσαι ντιπ μαζί τους…
A8lios Weblog 
compassocap said
εμεις βλέπουμε αγγελόπουλο κι εσύ βλέπεις το σκοτεινο ιππότη. τσ τσ τσ τσ
a8lios said
Ώστε έτσι ε?
Και πάνω που έλεγα να γράψω κάτι ωραίο για σας…
rocean said
Τι να πω? Καλή η ταινιούλα, αλλά την ξέχασα στο 1ο τέταρτο που τέλειωσε… 🙂
The Son Of Nothing said
Σαν αναγνώστης comics τα τελευταία (σχεδόν) 15 χρόνια, μπορώ να πω ότι η συγκεκριμένη ταινία είναι η καλύτερη μεταφορά που έχει γίνει ποτέ. Ή μάλλον να το θέσω πιο σωστά, ένα πρωτότυπο σενάριο για ταινία βασισμένο στον δημοφιλέστερο, ίσως, χαρακτήρα της DC Comics. Δυνατό σενάριο, πολύ καλές ερμηνείες, ένας εκπληκτικός μακαρίτης στον ρόλο του Μπαλαντέρ. Ο Τζόκερ είναι το γιν στο γιανγκ του Μπάτμαν. Ο Μπάτμαν είναι η τέλεια αναλυτική σκέψη και ο Τζόκερ είναι το τέλειο (;) χάος. Ο Μπάτμαν ψάχνει πάντα το γιατί πίσω από τις πράξεις των κακοποιών. Ποιος και τι κερδίζει από όσα γίνονται. Ο Τζόκερ ενεργεί πολλές φορές χωρίς κάποιο λόγο, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος-νυχτερίδα να μην μπορεί να ακολουθήσει την συλλογιστική του, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για αυτούς τους δύο. Αντ’ αυτού θα γράψω μόνο το εξής. Νοικιάστε ή «κατεβάστε» την ταινία, αξίζει πάρα πολλά κι ας μην είναι Αγγελόπουλος ή Γαβράς ή (συμπληρώστε άλλους σοβαρούς σκηνοθέτες).
kritias said
Αν και όπως ο ξέρει ο άθλιος, εγώ είμαι δηλωμένος «αγγελοπουλικός», θα συμφωνήσω πως ο σκοτεινός ιππότης είναι καλή ταινία. Τη συστήνω κι εγώ. Άθλιε το κινητό δε το’ χεις μαζί σου στο στρατό;
a8lios said
@SonOfNothing
Όποιος αγαπάει DCcomics κτλ. ξέρει…
@Κριτίας
Δε περίμενα πως θα την έχεις δει!
Έχω έναν άλλο αριθμό συνήθως.
Τις τελευταίες 2 βδομάδες επιπλέον δεν είχα καλό σήμα (ήμαν σε φυλάκιο).
Το μήνυμά σου για τις εκλογές το πήρα πάντως.
compassocap said
δεν εξαγοραζόμαστε ρεεεεε!
Υγ για να μη κάνω άλλο comment: welcome home που λέμε και στο χωριό μου. Κοίτα το mail σου
regimientocinqo said
Ναι ρε συ Άθλιε, αλλά ο «Πανίσχυρος Μεγιστάνας των Νίντζα» δεν είναι..
Gas said
WHY SO SERIOUS SON???
h kalyterh ataka!!
kraftwerk said
εμένα δεν μου άρεσε και πολύ, καταρχήν είναι αντιδραστική( :)))))))))))) ), σοβάρά το λέω, δηλαδή οι ήρωες είναι ένας αστυνομικός, ένας δικαστής και ένας νυκοκυραίος (και αγανακτισμένος πολίτης) σε μια συζήτηση που έχει ο αστυνομικός- Ολντμαν με τον δικαστικό-δεν θυμάμαι το όνομα του έχουν μια συζήτηση που τελικά προπαγανδίζει ότι όταν τα πράγματα σκληραίνουν και ο κίνδυνος σε κυκλώνει απο παντού (ισλαμισμός, κομμουνιστές, και άλλα κακοποιά στοιχεία) τότε ξεχνάς και τους νόμους και όλα.
Ο Μπάτμαν πλέον δεν είναι ο τιμωρός μεν του εγκλήματος είναι πλήρως κομμάτι του κρατικού μηχανισμού (πω πω τι γράφω ρε γαμώτο, χαχα),προς το τέλος της ταινίας μας αποκαλύπτεται ότι το μυστικό όπλο που κατασκεύαζε είναι αυτός ο τεράστιο λογισμικό παρακολούθησης που έστω και αν δείχνει τον Μόργκαν Φρίμαν να διαφωνεί με το project, η απόφαση του Μπάτμαν δικαιώνεται ,καταρχήν γιατί το κάνει ο Μπάτμαν ο αδιαμφησβίτος ήρωας και δεύτερον γιατί σε όλη την ταινία χτίζεται η φιλοσοφία ότι αν είναι να κινδυνεύσει όλο το οικοδόμημα έ δεν πειράζει και όλους θα σας παρακολουθούμε και Γκουαντάναμο θα φτιάξουμε και ότι άλλο χρειαστεί θα το κάνουμε.
Τέλος ο Τζόκερ δεν είναι πιά ένας κακοποιός που θέλει να τα κονομήσει αλλά μεταβάλεται σε ένα αμφισβητία του κράτους που θέλει να το καταστρέψει και να οδηγήσει τον κόσμο σε καταστροφή (βλέπε πάλι τους ίδιους «συνήθεις υπόπτους» με παραπάνω).
Αυτά απο «πολιτικής» άποψης και την προπαγάνδα του HOLLYWOOD, απο κει και πέρα οι ταινία ήταν μεγάλη, αρκετά κουραστική κάποιες φορές, τράβηξε πολύ ιδιαίτερα στο δεύτερο μισό. Ο Μπάτμαν-Κρίστιαν Μπέιλ αδιάφορος (αν και μου αρέσει σαν ηθοποιός).
Τα ποπ κορνάκια μου τα έφαγα δεν λέω και πάντα όταν βλέπω φανταστικές ταινίες(είτε σουπερ ήρωες είτε ποστ αποκαλίπτικ) γουστάρω αλλά και αυτά πάντα τα παρατηρώ, οι πιο πολύ με κοροιδεύουν αλλά δεν βαριέσε :).
Red Ghost said
Συμφωνώ με τον kraftwerk πως η ταινία είναι αντιδραστική. Όχι όμως γιατί ο Μπάτμαν είναι πλούσιος και ο Γκόρντον αστυνομικός. Ούτε επειδή παραβιάζουν τους κανόνες. Το φιλοσοφικό υπόβαθρο της ταινίας είναι αντιδραστικό. Τόσο ως προς την θεώρηση της ανθρώπινης φύσης, όσο και ως προς τις Νιτσεϊκές της αναφορές.
Όμως η ταινία είναι από τις καλύτερες μεταφορές κόμικ στον κινηματογράφο. Εξαιρετική φωτογραφία, ρυθμός, σκιαγράφηση χαρακτήρων και ερμηνίες. Δε σημαίνει πως μια αντιδραστική ταινία είναι απαραίτητα «κακή». Εξάλλου και ο Νίτσε από λογοτεχνικής πλευράς είναι πολύ ενδιαφέρων, όπως και ο επηρεασμένος από αυτόν Ίωνας Δραγούμης στην Ελλάδα.
kraftwerkvs said
γιόου …..δεν ξέρω αλλά επειδή απαντάς σε μένα θα σου πω ότι πουθενά δεν έγραψα ότι μια αντιδραστική ταινία είναι απαραίτητα και κακή, είναι απλά αντιδραστική, εξάλλου αν παρατηρήσεις όλο το σχόλιο μου εξηγώ πως οι ταινίες αυτές μου αρέσουν έτσι και αλλιώς.
επίσης δεν έγραψα πουθενά ότι είναι πρόβλημα το ότι ο Μπάτμαν είναι πλούσιος και ο Γκόρντον είναι αστυνομικός, λέω ότι το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που αναλαμβάνουν να καθαρίσουν την Γκόθαμ Σίτυ απο τον τρελό Τζόκερ που σε αυτή την ταινία απλά θέλει την διάλυση του συστήματος και όχι να πλουτίσει όπως συνηθως , είναι η συμμαχία του κράτους με τον αγανακτισμένο πολίτη που θέλει την τάξη και το δίκαιο, η συμμαχία αυτή λοιπόν δεν παραβιάζει κανόνες και ο Τζόκερ τους παραβιάζει, δείχνει όμως ότι αυτή η συμμαχία δρά ερήμην και πέρα απο τα όρια των ίδιων των νόμων της αστικής δημοκρατίας όπως την ξέρουμε, στην ταινία κύριο προπαγανδιστικό μέλημα είναι αυτό να νομιμοποιηθεί στην συνείδηση του κόσμου μπροστά στις εχθρούς που απειλούν την ίδια την αστική δημοκρατία.
Τελειώνω λέγοντας ότι ξεχώρισα με πολύ καθαρό-νομίζω- την πολιτική διάσταση της ταινίας και απο το αν μου άρεσε σαν ταινία σούπερ ηρώων όποτε νομίζω ότι αυτό που μου λές για τον Νίτσε και τον Δραγούμη είναι εκ των ούκ άνευ.
a8lios said
Ναι ρε Κραφτ, είναι αντιδραστική.
Εκ φύσεως κάθε ταινία με υπερήρωα είναι αντιδραστική. Για περισσότερα αν θες δες και το «Στη γροθιά του Σούπερμαν», ένα σχετικό βιβλίο που είναι αρκετά εμπεριστατωμένο.
Αυτό τί σημαίνει όμως?
Για κάποιους μπορεί να σημαίνει πως «δε θα κάτσω να ξαναδώ ταινία με υπερήρωα, δε θα ξανασχοληθώ».
Τους καταλαβαίνω.
Αλλά δεν είμαι από αυτούς. Σίγουρα δεν είμαι. Αντίθετα μου αρέσει να βλέπω τέτοιες ταινίες, παρότι τις περισσότερες φορές είναι μετριότητες.
Μετριότητες όμως με τα δικά τους μέτρα και σταθμά!
Όχι με τα μέτρα και σταθμά που ορίζει π.χ. ο Μαγιακόφσκι την αξία μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Γιατί αν το δούμε έτσι, απλά χαλάμε το σάλιο (ή το πληκτρολόγιό μας) και μόνο που μπαίνουμε στο κόπο να αναφερθούμε στον Μπάτμαν.
kraftwerkvs said
A8lie τα ίδια, στο ερώτημα σου «Αυτό τί σημαίνει όμως?» θα σου πω τίποτα. Σημαίνει απλά ότι είδα και γω την ταινία και βάζω και αυτή την παράμετρο (την πολιτική δηλαδή) μέσα στην συζήτησ.
Βλέπω ταινίες φανταστικού κινηματογράφου πάρα πολλά χρόνια και είναι απο τα αγαπημένα μου είδη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να σχολιάζουμε και την προπαγάνδα της ιμπεριαλιστικής βιομηχανίας (έτσι είναι τουλάχιστον στα δικά μου μάτια).
Φιλικά προς όλους